انسان‌شناسي زيبايي‌شناسي بومي در بسته‌بندي صنايع‌دستي روستاي دويدوخ

محور انسان‌شناسي زيبايي‌شناسي توجه به نگرش مردم به جهان است. در اين نگرش ترجيحات افراد در جوامع مختلف در پديد آوردن آثار اهميت دارد، همچنين علل كسب مهارت و پيشرفتي در اين روند نقش بسزايي ايفا مي‌كند. شاخۀ مطالعاتي انسان‌شناسي زيبايي‌شناسي‌ بر نگرش جامعۀ خالق اثر تاكيد مي‌كند. خلا توجه به نگرش جامعۀ خالق اثر منجر به پديد آمدن تفاسيري به اصطلاح «فاصله‌دار» مي‌شود. در اين مقاله تلاش شده با مطالعه‌اي مردم‌نگارانه و رويكردي كيفي با انجام مصاحبه، مشاهده و اسناد به جمع‌آوري داده‌ها بپردازيم. روستاي تركمن نشين دويدوخ در استان خراسان شمالي واقع است.‌زنان و دختران روستا ميان اقوام ديگر تركمن به هنرمندي مشهورند و يكي از مهم‌ترين صنايع‌دستي آن‌ها و از علل شهرتشان قالي «ابريشمي دورو» است. اين قالي‌ها به بيش از 20 كشور جهان صادر مي‌شوند. مسئولان ميراث فرهنگي در تلاشند اين اثر را به ثبت جهاني برسانند. يكي از شيوه‌هاي جذب مخاطب توجه به چگونگي ارائۀ كالاست، قالي دويدوخ با چنين گسترۀ مخاطب در جهان با خلا ارائۀ متناسب با ارزش بالا روبروست. يكي از مهم‌ترين عناصر تاثير گذار در بسته‌بندي اين آثار توجه به معيارهاي زيبايي بومي و كاركرد آن در جامعۀ پديدآورنده مي‌باشد. يافته‌ها نشان مي‌دهد: معيارهاي زيبايي قالي دورو از ديدگاه اهالي دويدوخ شامل جنس، ظرافت، رنگ، نقش و هويت مي‌باشد كه در بسته‌بندي بايد مورد توجه قرار گيرد. هويت و رنگ از ديد خالقان قالي ابريشمي دورو از اهميت بيشتري برخوردار است، از اين‌روي عدم توجه به معيارهاي بومي باعث ايجاد عدم تناسب ظرف و مظروف مي‌شود.