تحليل داستان كوتاه «خواب بلند ارغوان» از «احمد بيگدلي»، براساس نظريۀ «بالدشويلر»

«بالدشويلر»، نظريه پرداز و منتقد ادبي معاصر، معتقد است بسياري از داستان هاي كوتاه مدرن، غنايي و شعرگونه اند و بستري هستند براي نشان دادن احساسات گوناگون راوي. در اين قبيل داستان ها، پيرنگ ضعيف بوده و تأكيد بر تغييرات عواطف و احساسات شخصيت هاي اصلي ا‌ست؛ به‌طوري‌كه براي روايت در اين گونه داستان‌ها از زباني شعرگونه استفاده مي‌شود كه سرشار از صنايع بديعي بوده و خاطرات را تداعي مي‌كند. داستان كوتاه «خواب بلند ارغوان»، نوشتۀ احمد بيگدلي نمونۀ مناسبي از اين دسته آثار است. در اين نوشتار، سعي شده است داستان يادشده، با رويكرد داستان مدرن غنايي تحليل و بررسي و منحني نوسانات احساسي شخصيت اصلي داستان نشان داده شود. همچنين تلاش بر اين بوده است كه براي اين تغييرات و نوسانات دلايل و استناداتي از متن ارائه گردد. در داستان خواب بلند ارغوان، عناصر داستان از جمله راوي، شخصيت پردازي، لحن و فضاسازي، در راستاي شاعرانه و غنايي شدن داستان به‌كار گرفته شده اند و عنصر غالب بر ساير عناصر درونمايۀ داستان، تأثير عاطفي است.