اسطوره‌شناسي و روايت (با تأكيد بر شاهنامه فردوسي)

مهارت و چيره‌دستي فردوسي پس از قرن‌ها، سبب شگفت‌انگيزي منتقدان عصر حاضر گرديده و به سبب شگردهايش در زمينه داستان‌پردازي در شاهنامه حيرت‌آور همگان را برانگيخت؛ از جمله اين شگردها روايت در اساطير شاهنامه است. روايت در شاهنامه فردوسي سبب گرديده تا اساطير شاهنامه متمايز و متفاوت از يكديگر با جلوه‌اي خاص بيان شوند. فردوسي در شاهنامه با حركت از زمان تقويمي به زمان متن (بيان داستان‌هاي اساطيري در سه هزار) با كنش ميان اساطير محتواي مدنظر خود را به خوانندگان منتقل نمود. هدف از پژوهش حاضر اسطوره‌شناسي و روايت با تأكيد بر شاهنامه فردوسي است، روش پژوهش تاريخي- كاربردي مي‌باشد. نتايج حاكي از آن است كه شاهنامه با ثبت هزاره‌هاي متمادي (دوره‌هاي گذشته) از جمله قديمي‌ترين و زيباترين آثار به شمار مي‌رود چرا كه فردوسي با بياني روايت‌گونه، اساطير داستاني را به كمال رسانده؛ محتوايي غني اشعارش را به رخ كشاند و بدين‌سان حكيم بودن خود را متبلور نمود.