اخلاق و ايمني زيستي در توليد محصولات تراريخته

زيست فناوري ابزاري قدرتمند براي استقلال و پيشرفت جوامع است زيرا نقش بسزايي در ايجاد امنيت غذايي، فقر زدايي، استفاده‌ي بهينه از منابع تجديدناپذير و حفظ محيط زيست دارد. اما همانند تمام فناوري هاي نوين، زيست‌فناوري نيز با نگراني‌ها و گاهاً سختگيري‌هايي در جوامع مختلف از جنبه‌هاي زيست محيطي، سلامت و اخلاق و غيره مواجه است. البته برخي از نگراني‌ها مبناي علمي نداشته و صرفاً به علت جديد و ناآشنا بودن اين فناوريست و با گذر زمان و آشكارتر شدن فوايد آن مبدل به اعتماد خواهد شد. آنچه مسلم است هيچ يك از فناوري‌ها كاملاً بي‌نقص نيستند همانطور كه روش‌هاي سنتي نيز اشكالاتي دارند. لذا هر فناوري كه بتواند مشكلي از مشكلات بشر را حل كند و نسبت به ساير فناوري ها مشكل خاصي را ايجاد نكند، استفاده از آن ضروري و اخلاقي است و مخالفت غير منطقي با آن به همان اندازه غير اخلاقي مي‌باشد. در نتيجه لازم است با ديد منصفانه و منطقي فوايد و مخاطرات زيست فناوري را بررسي كرده و ضمن بهره‌مندي از جنبه‌هاي مثبت آن ، به تحقيق و پژوهش در جهت برطرف كردن جنبه‌هاي منفي آن بپردازيم.