استفاده از گسترش سيمان نگهدارنده كانولا در جراحي استرئوتاكسيك مغز جوجه بجاي بخيه پوست

هدف: امروزه جهت تعيين مسيرهاي نوروني درگير در اخذ غذاي طيور، كاربرد روش هاي ميكروسرجري در مغز جوجه ها در تحقيقات فيزيولوژي رايج است و كانولاگذاري براي آزمايشهاي مربوط، نيازمند برش و رهيافت به سطح جمجمه است ولي بعلت نازك بودن پوست جوجه ها، بخيه هاي پايان عمل عمدتاً باعث پارگي بيشتر پوست و تشديد آسيب وارده مي گردد كه نياز به روش جايگزين را ضروري مي سازد. طرح مطالعه: در حالت عادي جهت تثبيت كانولا در جمجمه از سيمان دندانپزشكي استفاده مي شود و در صورتيكه تراكم و وسعت سيمان بيشتر شود ميتوان ناحيه جراحي را از بخيه بي نياز نمود، در مطالعه حاضر ضمن بررسي آن، اثرات سوء جانبي تحت نظر قرار گرفت. حيوانات: مطالعه بر روي12 قطعه جوجه خروس گوشتي در دو گروه 6 قطعه اي صورت پذيرفت. روش كار: در گروه اول پس از عمل جراحي استرئوتاكسيك و كارگذاري كانولا در بطن جانبي جوجه، پوست بخيه زده شد و در گروه دوم پس از كاشت كانولا، با افزايش وسعت و تراكم ناحيه سيماني در موضع عمل لبه هاي پوست با سيمان ممزوج گرديد و از بخيه استفاده نشد. نتايج: پس از پايان اعمال ميكروسرجري مغز و بهوش آمدن جوجه ها، وضعيت عمومي، التيام و واكنشهاي موضعي پوست تحت نظر قرار گرفت، در گروه اول تا پايان 4 روز هنوز التيام كامل نشده بود و امكان كشيدن بخيه ها فراهم نبود ولي در گروه دوم اثرات موضعي تا روز دوم بهبود يافت. ازطرفي توجه ساير جوجه ها به موضع بخيه شده و تهاجم به آن در زندگي دسته جمعي، موجب تشديد ضايعه در ناحيه بخيه زده مي شد. نتيجه گيري و كاربرد باليني: مي توان بجاي بخيه زدن در ناحيه جراحي مغز، با وسعت سيمان پوشاننده و گرفتن لبه هاي پوست، موجب بهبود سريعتر ناحيه و عدم دسترسي ساير حيوانات شد تا حيوان سريعتر آماده آزمايشات گردد.