تصحيح جراحي شكستگي بازو در يك قطعه طاووس

توصيف بيمار: يك قطعه طاووس با شكستگي باز بازوي سمت راست به محل بيمارستان دامپزشكي مراجعه نمود. بر اساس گفته هاي صاحب پرنده، شكستگي بر اثر نزاع با ساير پرندگان ايجاد شده بود. يافته هاي باليني: در معاينات باليني حيوان اندكي افسرده بود، با اين حال علائم حياتي حيوان در محدوده نرمال قرار داشت. در ناحيه بال سمت راست خونريزي وسيع ديده مي شد و يك شكستگي باز همراه با بيرون زدگي كامل يك قطعه از استخوان بازو مشهود بود. راديوگرافي شكستگي گوه اي (wedge fracture) استخوان بازو همراه با جابه جايي قطعات شكستگي را نشان داد. درمان و نتيجه: پرنده با تركيب كتامين و ديازپام (به ترتيب 15 ميلي گرم بر كيلوگرم و 5 /0 ميلي گرم بر كيلوگرم) بيهوش شده و در وضعيت خوابيده روي جناغ حالت گماري گرديد. پس از آماده سازي محل جراحي، يك برش در طول استخوان بازو زده شد. يك پين (قطر 2 ميلي متر) به صورت عقب گرد (retrograde) وارد قطعه فوقاني شكستگي گرديد و از محل سر استخوان بازو خارج شد. سپس پين به قطعه پاييني هدايت شده و تا محل مناسب هدايت شد. سپس قطعه گوه اي با استفاده از دو سيم (گيج 22) با فاصله مناسب از هم و با تكنيك cerclage wire در محل شكستگي قرار گرفت. پس از بستن پوست ناحيه، بال آسيب ديده با استفاده از بانداژ و چسب لكوپلاست در قسمت جانبي بدن تثبيت شد. توصيه گرديد تا بانداژ سه روز بعد برداشته شده و حيوان دور از ساير پرندگان نگهداري شود. همچنين انروفلوكساسين (15 ميلي گرم بر كيلوگرم) و ملوكسيكام (2/ 0 ميلي گرم بر كيلوگرم) به صورت خوراكي تا پنج روز تجويز گرديد. پيگيري در يك ماه پس از عمل، ترميم مناسب زخم جراحي و جوش خوردگي كامل شكستگي را نشان داد. كاربرد باليني: شكستگي گوه اي باز، استخوان بازو در پرندگان را مي توان با حالت گماري پرنده در وضعيت خوابيده روي جناغ و با استفاده از تكنيك پين عقب گرد و سيم ارتوپدي تصحيح نمود.