بررسي روش، امكان پذيري و رضايتمندي تله راديولوژي در دامپزشكي ايران

هدف: تله راديولوژي دامپزشكي به صورت تجاري در دهه ۱۹۹۰ به جامعه جهاني دامپزشكي معرفي شد اما به علت سرعت پايين اينترنت در آن زمان و حجم بالاي تصاوير عملا موفقيت آميز نبود. اما امروزه با توجه به گسترش همه جانبه اينترنت محبوبيت پيدا كرده است. طرح مطالعه: در ايران در سالهاي اخير ميزان دسترسي به فضاي ديجيتال، اينترنت و دستگاه هاي تصويربرداري مدرن به شدت بالا رفته و نياز روز افزون كلينيسين هاي عرصه هاي مختلف دامپزشكي به استفاده از روش هاي تصويربرداري و تفسير مناسب درحين كمبود راديولوژيست حاضر در مكان معاينه، بستر مناسبي براي رشد تله راديولوژي در كشور را فراهم كرده است. مطالعه حاضر در حين بررسي شرايط موجود، امكانات لازم، فرمت و روش هاي انتقال مورد نياز تصاوير براي گسترش تله راديولوژي دركشور را مورد مطالعه و بررسي قرار مي دهد. روش كار: مجموعاً ۵۰ مورد گزارش نويسي به روش تله راديولوژي در دامپزشكي حيوانات خانگي با شاخص هايي نظير كيفيت تصاوير، تناسب امكانات، رضايتمندي راديولوژيست، رضايتمندي كلينيسين و صاحب بيمار مورد ارزيابي قرار گرفت.. نتايج: تله راديولوژي دامپزشكي در ايران با زير ساخت هاي الكترونيكي و علمي موجود امكان پذير بوده و به ترتيب به ميزان ۳۸ درصد، ۷۱ درصد و ۵۳ درصد رضايتمندي راديولوژيست، كلينيسين و صاحب بيمار را فراهم مي كند. نتيجه گيري و كاربرد باليني: ميزان رضايتمندي نسبتاً خوب كلنيسين ها با استفاده از آموزش بيشتر در امر تهيه تصاوير با كيفيت تر و چگونگي ارسال بهتر تصاوير مي تواند به افزايش رضايتمندي راديولوژيست ها و صاحبان دام بيانجامد.