بررسي «وحدت وجود»، از منظرعطار نيشابوري، ابن عربي و باروخ اسپينوزا

نظريه وحدت وجود، يكي از مسائلي است كه ذهن بسياري از عرفا، شعرا، انديشمندان و فيلسوفان عالم را به خود مشغول كرده است و درباره آن بسيار سخن گفته اند. ابن عربي با زباني عارفانه، عطار نيشابوري با زباني شاعرانه، و باروخ اسپينوزا با زباني فلسفي و استدلالي، نمونه هايي از اين انديشمندان وحدت وجودي هستند. نگارندگان در اين جستار، سعي بر آن داشته اند تا پس از مقدمه اي در باره سابقه وحدت وجود، اين نظريه را از ديدگاه ابن عربي، عطار نيشابوري، و باروخ اسپينوزا مورد بررسي قرار دهند ودر پايان، نظري تطبيقي به اين مسئله، در نزد اين سه تن، بيندازند.