تاريخ تطور بلاغت و بديع در زبان فارسي

نقد و بلاغت از عرصه هاي مهم ادبي به شمار مي روند. رشد و گسترش ادبيات مرهون تأملات ادبا و انديشمندان اين حوزه است. وجود ادبيات فاخر در كشور ما حاكي از آثاري ارزشمند در اين زمينه است. نقد بلاغي يا نقد فني كه مبتني بر اصول زيبايي شناسي كلام است در تاريخ ادب فارسي، خودنمايي مي كند. آثار به جامانده نشان مي دهد كه كتب بلاغي فارسي بعد از تدوين كتب بلاغت عربي شكل گرفته و منتقدان كوشيده اند تا شواهد شعري فارسي و نظرات خود را به آن بيفزايند. هدف از اين مقاله بررسي كتب بلاغي و منشأ پيدايش تقدو بلاغت در زبان فارسي است. براي رسيدن به اين امكان تمامي آثار برجسته موجود به طور مستقيم بررسي شده و ويژگي هاي برجسته هر اثر و تأثير آن بر آثار ديگر بيان شده است. بررسي سير تطور بلاغت فارسي با اشاره اي به پيش از اسلام و با تأكيد بر دوران اسلامي آغاز و تا دوران معاصر را در بر ميگيرد. كيفيت اين آثار متأثر از فضاي فرهنگي و سياسي زمان خود بوده و در دوران معاصر رويكردهاي جديدي دارد.