تحليل و بررسي سبكِ اشعار عربي سعدي با تكيه بر همپايگي نحوي و بلاغي

يكي از شيوه¬هاي تاثيرگذاري كلام بر مخاطب و برجسته سازي سبكِ سخن، بهره¬بردن از ساخت¬هاي همپايه است كه با بررسي آن مي¬توان به سبكِ نويسنده و زيبايي¬هاي اثر ادبي پي برد. اشعار عربي سعدي به دليل استفاده شاعر از ساخت¬هاي همپايه نحوي و بلاغي، در جايگاه والايي از فصاحت و بلاغت قرار دارد. از اين رو بررسي و تحليل آن حائز اهميت است و مي¬تواند زيبايي¬هاي ادبي و بلاغي آن را آشكار نمايد. پژوهش حاضر با روش توصيفي – تحليلي، اشعار عربي سعدي را از نظر همپايگي نحوي و بلاغي و روابط معنايي موجود ميان سازه¬هاي همپايه، كه داراي برجستگي¬هاي ويژه¬اي هستند مورد بررسي قرار داده است. از مهم¬ترين مشخصه¬هاي آن مي¬توان به كاربرد فراوان ساخت¬هاي همپايه نحوي به صورت تام و واژگاني و همپايگي بلاغي با استفاده از حرف عطف «واو» اشاره كرد كه داراي روابط معنايي گوناگوني از قبيل؛ ترادف و تناسب، تضاد و تقابل، نفي و همزماني هستند. هم¬چنين استفاده همزمان شاعر از همپايگي نحوي – بلاغي، سبب افزايش موسيقايي اشعار وي و تمايز سبكي ايشان گشته است.