نقد ساختاري شعر«آيه¬هاي زميني »

فروغ فرخزاد يكي از مشهورترين چهره هاي شعر معاصر ايران است. وي پنج دفتر شعر دارد كه سه دفتر اولي را شايد بتوان سياه مشق هايش دانست – همان گونه كه خودش مي داند – در حالي كه در دو دفتر آخر، شاعري به تكامل رسيده است. آخرين مجموعه ي شعري او بعد از مرگش به چاپ رسيد. وي علاوه بر شعر، در كارهاي سينمايي نيز فعاليت هاي قابل توجهي داشته است. يكي از اشعار اجتماعي فروغ، آيه هاي زميني در كتاب تولدي ديگر است كه در قالب آزاد و در بحرمضارع (مفعول فاعلات مفاعيل فاعلن ) سـروده شده است. قافيه ي اصلي آن َند است و مجموعا ده قافيه ي فرعي دارد.اين شعر به زباني بسيار ساده و با زباني كه براي مــردم كامــلا مأنوس است و در عين حال با مفاهيم عالي سروده شده است. از مشخصات اين سروده حقيقت نمايي است چرا كه اين شعــر برگرفته از محيط امــروزي است و لـذا خواننده در احساسات و تجربيات شاعر سهيم مي شود.كاربرد واژگان دلهره آميز كه بيانگر مفاهيم شعر است در آن موج مي زند.