نگاهي به قصه پنجم از مجموعه عزاداران بيل از ديدگاه نقد بوم‌گرا

در عصر حاضر به دليل مشكلات متعددي كه در زمينه محيط زيست در دنيا به وجود آمده‌است، كتاب‌هاي بسياري با محوريت محيط زيست نگاشته شده است. بسياري از نويسندگان سعي نموده‌اند با توجه به مسأله محيط‌زيست و ارائه راهكارهاي مختلف نقشي در فرهنگ‌سازي داشته باشند و يا راهكاري براي از بين بردن اين مشكلات به ديگران ارائه نمايند. نقد بوم‌گرا از شاخه‌هايي است كه به بررسي رابطه ادبيات و محيط زيست مي‌پردازد. توجه به حيوانات و حقوق آن‌ها نيز در دسته نقد بوم‌گرا جاي مي‌گيرد. ايجاد انجمن‌ها براي حمايت از حقوق آن‌ها و نگارش كتاب‌ها و مقالات متعدد از كارهايي است كه در اين راستا انجام مي‌شود. در ادبيات فارسي نيز كتاب‌هايي با محوريت حيوانات و دفاع از آن‌ها نگاشته شده‌است ولي از آنجا كه نقد بوم‌گرا رشته‌اي نو پاست، اين كتاب‌ها از اين منظر مورد بررسي قرار نگرفته‌اند. در اين مقاله سعي شده‌است قصه پنجم از مجموعه عزاداران بيل نوشته غلامحسين ساعدي از منظر نقد بوم‌گرا تحليل شود و خوانشي تازه از آن ارائه گردد.