معماري لرزه اي؛ طراحي معماري با لحاظ شرايط لرزه خيزي محيط و بررسي نقش معماران در اين خصوص

در حال حاضر بسياري از انسان ها در كره زمين در پهنه هاي لرزه خيز زندگي مي كنند و در اين ميان، پايتخت ها و شهرهاي بزرگ در خطر بيشتري قرار دارند. اين مسأله در بسياري از شهرهاي بزرگ و پر جمعيت كشورمان همچون تهران، تبريز، كرج و شهرهاي شمال كشور به چشم مي خورد. زمينه هاي اصلي طراحي و اجراي نامناسب ساختمان كه منجر به آسيب پذيري در برابر لرزه مي شود شامل انتخاب نامناسب سايت، جهت گيري نامناسب بنا، فرم نامناسب، سيستم سازه اي نامناسب، مصالح ضعيف و طرز ساخت ضعيف مي باشند. هرچند كه اعتماد عمومي جامعه به مهندسين معمار قدرت طراحي ساختمان را مي دهد اما متاسفانه اكثر مهندسين معمار به اهميت نقش خود در طراحي لرزه اي آشنا نيستند. اين عدم آشنايي منجر به اتخاذ تصميمات مهمي در مراحل مختلف ساخت بنا مي شود كه گاهي راه برگشت و اصلاح ندارند. از جمله مسائل مهمي كه با تكيه بر نقش انكار ناپذير مهندس معمار صورت مي پذيرد؛ انتخاب سايت مناسب براي احداث بنا و نحوه قرارگيري بنا، طراحي جزئيات سازه اي و غير سازه اي بنا مي باشد، كه همگي تاثير مستقيم در معماري لرزه اي دارند. در اين مقاله ضمن توجه ويژه به اهميت انتخاب سايت پروژه و جزئيات سازه اي و غير سازه اي معماري كه نقش انكار ناپذير در مقاومت در برابر زمين لرزه دارند به علل ناكارآمدي مهندسان معمار در وضعيت فعلي كشور ايران، در خصوص طراحي لرزه اي پرداخته مي شود و سپس راهكارهاي افزايش نقش مهندسان معمار در اين خصوص بيان مي گردد.