بررسي هنر مينيمال و تأثير آن بر گرافيك متحرك ايران معاصر

هدف از اين مقاله شناخت هنر مينيمال و تأثير بصري آن بر گرافيك متحرك ايران معاصر مي باشد. امروزه برقراري ارتباط بصري در جامعه امري بسيار حائز اهميت است، همچنان اين زبان تصوير است كه پيام ها را سريع تر و گوياتر انتقال مي دهد. در اين ميان اثري جلب توجه مي كند كه به صورت ساده، گيرا و تفكر برانگيز باشد. از اين حيث، هنر مينيمال كه اساس بيان آثار خود را بر پايه سادگي بيان و روش هاي ساده بنيان گذاشته است، مي تواند موجب شود انتقال پيام به صورت ساده تر و خلاصه تر و اثرگذارتر صورت گيرد. اما اين سوال پيش مي آيد كه ويژگي هنر مينيمال چيست؟ و چگونه گرافيك متحرك تحت تاثير هنر مينيمال قرار گرفته است؟ نتايج بدست آمده كه با روش تحقيق توصيفي- تحليلي و با مطالعه به شيوه كتابخانه اي و آرشيوي صورت گرفته، گوياي اين امر است كه هنر مينيمال با حذف عناصر نوشتاري يا تصاوير غيرضروري و كاربرد فضاي مفاهمه برانگيز در جهت تسريع بيان شدن موضوع عمل مي كند و در نتيجه فرآيند خلق با بهره گيري از تفكر مينيماليسم، ايده‌يابي، تاثيرگذاري و جذابيت است كه شاخص و ويژگي اين گرايش مي باشد و با توجه به تعاريف هنر گرافيك كه چكيده نگاري و موجزگرايي است، به نظر مي رسد كه هنر گرافيك شاخصه هاي خود را در هنرمينيمال بايد جستجو كند.