بررسي رويكرد انسان مداري با تاكيد بر مسير پياده (نمونه موردي: محله چهارچشمه مشهد)

چكيده خوانش جديد حاكم بر شهرهاي دنيا، توجه به پياده‌راه‌ها، سبز‌ راه‌ ها و مسيرهاي دوچرخه به جاي توسعه راه‌ها و بزرگراه‌هاست. در اين خوانش، مدرن بودن شهرها با تعدد پياده‌راه‌ها معني مي‌يابد و نه اولويت دادن به ساخت اتوبان دو طبقه درون شهري به جاي گسترش مترو يا نوسازي خودروهاي عمومي فرسوده. پديده شهرنشيني اجتناب ناپذير است. با وجود فوايد شهرنشيني، بسياري از سياست گذاران در كشورهاي مختلف روند فزاينده شهرنشيني را زنگ خطر كشورها مي دانند. آنها تاثير عميق بر سنت¬ها و روابط مرسوم و مشكل تدارك و آماده سازي خدمات و زيرساخت هاي عمومي، تكثير سكونت گاههاي غير رسمي، بدتر شدن شرايط محيطي، و افزايش مسايل اجتماعي مربوط به بيكاري و كم كاري را خاطر نشان مي كنند. محله چهارچشمه كه در جنوب غربي مشهد قرار دارد از جمله محلات شهري است كه در طراحي آن تعاملات اجتماعي لحاظ نشده است و در اين پژوهش سعي شده تا با تحليل swot وضع موجود را بهبود بخشيده و گزينه هايي براي بهبود آن پيشنهاد شده است. واژگان كليدي: انسان مدار، مسير پياده،چهارچشمه، مشهد