نمادشناسي مجموعه آثار حجمي باغ مجسمه‌ موزه‌ هنرهاي معاصر تهران

موزه‌ها، علاوه بر تعريف و كاركرد هنري، ديروز را براي درك امروز و ساختن فرداها، در مسير ديدار و تجربه، ميزباني مي‌كنند. موزه‌ هنرهاي معاصر تهران به عنوان گنجينه‌اي منحصر به فرد، مجموعه‌اي كم نظير از آثار هنرمندان مشهور بين‌المللي را در خود جاي داده است. معماري پست‌مدرن موزه، خود به عنوان اثري زيبا و كم‌نظير، قابل بررسي است. بخش مهمي از معماري فضاي بيروني موزه را باغ مجسمه‌ موزه تشكيل مي‌دهد. از اين منظر، بررسي ويژگي‌هاي هنري و وجوه زيبايي‌شناسي آثار حجمي آفريده شده توسط تعدادي از هنرمندان معاصر صاحب‌نام جهاني- نظير هنري مور، آلبرتو جاكومتي، مارينو ماريني و...- در فضاي باز مجموعه‌ «موزه‌ هنرهاي معاصر تهران»، بررسي نمادهاي به كار رفته در خلق آثار حجمي اين مجموعه، زندگي هنري و جريان‌هاي فكري مؤثر بر انديشه و سبك كاري اين هنرمندان همراه با بررسي نقاط مشترك و متمايز آثار ايشان، واكاوي تناسبات مفهومي و شكلي اين مجسمه‌ها، از مهم‌ترين اهداف اين تحقيق است. به اين منظور آثار حجمي باغ مجسمه‌ موزه مورد مطالعه قرار مي‌گيرد. روش اين تحقيق تحليلي – توصيفي بوده و ابزار گردآوري اطلاعات اسنادي و كتابخانه‌اي است. پرسش‌هايي كه اين پژوهش در پي يافتن پاسخ آن‌ها است عبارتند از: 1- آيا هنرمندان مجسمه‌ساز مجموعه باغ مجسمه در طراحي اين آثار از نمادها استفاده كرده‌اند؟ 2- آيا با استفاده از نمادشناسي مي‌توان به تفسير معنايي مشخصي از اين آثار رسيد؟ نتايج اين پژوهش نشان مي‌دهد كه در طراحي 2 اثر از مجموع اين آثار به صورت مستقيم از نمادها استفاده شده است و اين 2 اثر قابل تفسير معنايي هستند. در طراحي 2 اثر ساخته شده توسط جاكومتي نيز بنا بر نظريات ژان پل سارتر، استفاده از نماد به شكلي غير‌مستقيم ديده مي‌شود. باقي آثار به علت قرار گرفتن در طبقه‌بندي آثار آبستره نانگاره‌پرداز و عدم به كارگيري نماد‌هاي مشخص در آن‌ها قابل تفسير معنايي نيستند.