بررسي تاثير آركي تايپي (كهن الگوها) بر عناصر نمادين معماري مسجد (ستون و گنبد)

هنر و معماري ايران همواره الهام بخش روح و روان آدمي است و معماري امروز با گذشت سال ها و پيشرفت تكنولوژي هنوز قادر به ساخت اماكن مذهبي و حتي غير مذهبي با همان حس و حال گذشته و آرامش پنهان در لا به لاي خشت ها نشده است. سوالاتي كه در اين تحقيق مطرح ميشود اين است كه چگونه ميتوان عناصري را به كار برد تا خلاء ناشي ازكمبود آرامش را در معماري ازميان بردارد، چه عناصري ازكهن الگوها در معماري مسجد به عنوان نماد به كار رفته اند و هريك از اين نماد ها برگرفته شده از چه فلسفه اي هستند و نيز چگونه ميتوان در يك بناي مذهبي عناصر آركي تايپي را نمايان كرد. مقاله پيش رو در باب علل اين مسئله بررسي شده است و هدف از آن جست وجوي كهن الگوها (آركي تايپ ها) در عناصر معماري مسجد است، و سر انجام به دنبال درك استفاده آگاهانه و به جا از آركي تايپ ها (نماد هاي برگرفته از تجربه فردي و تجربه جمعي بشردرطول اعصار) در عناصر مذهبي ملل است . در اين پژوهش با روش مطالعه كتابخانه اي، به تعريف مفهوم نماد, تاثيرات آن بر انسان و ضرورت استفاده از آن همچنين نماد هاي معماري ايراني اسلامي و سپس به بررسي نمادين ترين بناي معماري ايراني اسلامي يعني مسجد و چند عنصر كالبدي آن يعني ستون و گنبد پرداخته مي شود .