تأثير تمرين HIIT در شرايط هيپوكسي و نورموكسي بر سطوح سرمي آنزيم هاي آلانين آمينوترانسفراز و آسپارتات آمينوترانسفراز در زنان داراي اضافه‌وزن

مقدمه: امروزه چاقي به‌عنوان يكي از مهم‌ترين مشكلات سلامت عمومي در كل جهان، افزايش‌يافته است و يك عامل خطر براي توسعه ي كبد چرب غير الكلي است.كبد چرب هيچ علائمي ندارد و افراد بايد بدانند كه اگر دچار چاقي شكمي و اضافه‌وزن بيش‌ازحد هستند، احتمال چربي كبدي دارند. از اين رو هدف از پژوهش حاضر، بررسي تأثير 6 هفته تمرين HIIT در شرايط هيپوكسي و نورموكسي بر سطوح سرمي آنزيم‌هاي كبدي و حداكثر اكسيداسيون چربي در زنان داراي اضافه‌وزن مي باشد. روش شناسي: آزمودني هاي اين پژوهش را 20 زن داراي اضافه‌وزن غير ورزشكار ورزشكار (با سن 170/ 3±45 /27 سال، شاخص توده بدن 76 /1±14/ 27 كيلوگرم/مترمربع و درصد چربي 57 /1 ± 10 /39) تشكيل مي دادند كه به‌صورت تصادفي دريكي از گروه‌هاي تمرين HIIT در شرايط نورموكسي و تمرين HIIT در شرايط هيپوكسي (14 درصد غلظت اكسيژن) تقسيم شدند. آزمودني هاي هر دو گروه به مدت شش هفته و هر هفته سه جلسه تمرين تناوبي شديد را اجرا كردند. در ابتداي دوره و 48 ساعت پس از دوره پژوهش نمونه هاي خون جهت اندازه گيري آلانين آمينوترانسفراز و آسپارتات آمينو آمينوترانسفراز گرفته شد. به منظور مقايسه درون گروهي داده ها از آزمون تي همبسته و بـراي مقايـسه بـين گروهي از آزمون تي مستقل استفاده شد. (سطح معناداري كمتر از 05/0در نظرگرفته شد.) نتايج: در اين مطالعه، شش هفتـه تمرين HIIT منجـر بـه كـاهش معنـي دار در سـطوح ســرمي آنــزيم هــاي كبــدي آلانــين آمينوترانــسفراز، آسپارتات آمينوترانسفراز در پيش آزمون و پس آزمون گروه هيپوكسي شد اما اين كاهش در گروه نورموكسي معني-دار نبود. در نتيجه نشان داد كه اختلاف ميانگين غلظت سرمي آلانـين آمينوترانــــسفراز معني دار بود(P≤0.05). بحث و نتيجهگيري: نتايج تحقيق حاضر با برخي از نتايج مطالعه بدر و همكاران (2016)، فتحي و همكاران (1395) و نوبهار و ميردار(سال1391) همخوان است. كاهش آنزيم هاي كبدي را مي توان به افزايش برداشت و با از بين رفتن عوامل افزايش دهنده اين آنزيم ها و كاهش وزن نسبت داد. در نتيجه تمرين HIITدر شرايط هيپوكسي مي تواند يك روش پيشگيرانه براي به تعويق انداختن بيماري هاي مرتبط با اضافه وزن و چاقي باشد.