شماره ركورد كنفرانس :
4077
عنوان مقاله :
بررسي موانع پياده سازي سيستم هاي اطلاعاتي مديريت از ديدگاه كاركنان ادارات ورزش و جوانان استان آذربايجان شرقي
پديدآورندگان :
گندمي اسماعيل دبير تربيت بدني آموزش و پرورش استان آذربايجان شرقي , حسين اوغلي معصومه كارشناسي ارشد دانشگاه اروميه , عبدالحسين زاده اكبر دبير تربيت بدني آموزش و پرورش استان آذربايجان شرقي , مختاري لعيا كارشناسي ارشد دانشگاه آزاد مرند
كليدواژه :
واژگان كليدي: سيستمهاي اطلاعاتي , سيستم مديريت اطلاعات , كاركنان , , موانع فني , موانع انساني.
عنوان كنفرانس :
اولين همايش ملي علوم ورزشي: ورزش، سلامت، جامعه
چكيده فارسي :
مقدمه: امروزه به دليل افزايش تغييرات محيطي، سازمان ها جهت انجام وظايف محوله خود به اطلاعات صحيح و به موقع نياز بيشتري دارند. سيستم هاي اطلاعاتي مي تواند، نياز سازمان ها به اطلاعات را ازطريق به كار گيري فناوري هاي مختلف اطلاعاتي و ارتباطي برطرف نمايد. امروزه در هر سطح از سازمان شاهد به كارگيري انواع خاصي از سيستم هاي اطلاعاتي مي باشيم كه مي تواند تأثيرات مختلفي بر سازمان و اركان آن بجا بگذارد. در اين ميان به مانند هر پديدهي نو ظهور بكارگيري و استفاده از سيستم اطلاعات مديريت نيز به موانعي برخورد مي كند كه ناشي از عومل موثر بر آن مي باشد(صرافي زاده،1390). روش شناسي: اين تحقيق از نظر هدف كاربردي و مسير اجراي اين تحقيق توصيفي –پيمايشي مي باشد.جامعه آماري اين تحقيق را كليه كاركنان ادارات ورزش و جوانان استان آذربايجان شرقي به تعداد144 نفرتشكيلمي دهد. براي تعيين حجم نمونه از جدول مورگان استفاده گرديد كه تعداد آن 103 نفر مي باشد.جهت گردآوري داده ها از پرسشنامه 16 سوالي (شكاري نيا،1393) ويژه شناسايي موانع پياده سازي سيستم هاي اطلاعاتي مديريت،همچنين از آزمون كولموگروف اسميرنوف، تي تست ، تي دو گروه مستقل و فريدمن استفاده شد. نتايج: نتايج نشان داد كه موانع فني، انساني بعنوان يكي از موانع پياده سازي سيستم هاي اطلاعاتي مديريت از ديدگاه كاركنان ادارات مي باشد. بحث و نتيجه گيري: تحقيق حاضر با يافته هاي تحقيق بدرقه (1389) همخواني دارد.پيشرفت و گسترش روزافزون فناوري اطلاعات و ارتباطات در دهة اخير موجب افزايش رقابت سازمان ها شده، و دسترسي به فناوري اطلاعات به عامل اصلي بقا در اين محيط رقابتي تبديل شده است. امروزه در هر سازماني دستيابي به اهداف با حداكثر كارايي و اثربخشي، مهمترين رسالت سازماني محسوب مي شود. براي رسيدن به اين مقصود بايد تمامي فعاليت هاي سازمان براساس برنامة خاصي انجام گيرد و با ديدگاه وسيع كلية مشكلات پيش روي آن شناسايي و راهكارهايي براي رفع آن ارائه شود.