نقش خودكارآمدي بر سرعت تصميم گيري و دقت پرتاب آزاد بسكتبال در دختران نوجوان

مقدمه: تصميم گيري فرايندي است كه توسط آن، ورزشكاران يك عمل مورد نظر را از ميان دو يا چند گزينه انتخاب مي كند (تننبائوم، 2004). تصميم گيري نوعي روند تفكر است كه مي تواند توسط باورهاي خودكارآمدي تحت تاثير قرارگيرد. بسياري از ورزشها ماهيت سريع دارند، و در محيط پويا انجام مي شوند در اين نوع ورزش ها، كه در آن حتي مكث يك لحظه اي مي تواند تفاوت بين موفقيت و شكست را معني دهد، مهم است كه ورزشكاران در توانايي تصميم گيري شان اعتماد به نفس داشته باشد تا در تصميم گيري هاي خود بدون ترديد و با دقت عمل كنند. روششناسي: تعداد 62 نفر از دانش آموزان دختر با ميانگين سني (3±06 /14) به صورت تصادفي و داوطلبانه در اين پژوهش شركت كردند. خودكارآمدي بوسيله پرسشنامه و عملكرد تصميم گيري بوسيله دو ابزار مختلف مورد بررسي قرار گرفت: سرعت و دقت. سرعت تصميم گيري توسط كرنومتر اندازه گيري شد و دقت تصميم گيري هم بر اساس صحت آن. براي بررسي روابط بين متغرهاي پژوهش از روش تحليل مسير استفاده شد. نتايج: نتايج نشان داد كه خودكارآمدي تنها پيش بيني كننده قابل توجه و مداوم در سرعت تصميم گيري است، نه دقت و صحت آن. همچنين مشخص شد كه تجربه قبلي اثر معناداري بر رابطه بين خودكارآمدي و عملكرد تصميم گيري در اين مهارت ندارد. بحث و نتيجهگيري: نتايج تحقيق حاضر با نتايج پژوهش برخي از محققان مانند فونتانا و همكاران (2009)، هپلر و فلتز (2012) همخوان است. يافته‌هاي علمي همانند اين پژوهش، نشان مي دهند خودكارآمدي يكي از متغيرهاي مهم پيش بيني كننده در عملكرد ورزشي است. بنابراين به مربيان و معلمان تربيت بدني توصيه مي شود كه بهينه ساختن خودكارآمدي افراد بايد يكي از نكات ضروري هر برنامه ورزشي باشد. همچنين پيشنهاد مي شود كه از خودكارآمدي بعنوان راهبردي جهت افزايش فعاليت بدني استفاده كنند.