شماره ركورد كنفرانس :
4077
عنوان مقاله :
تأثير خودالگودهي ويدئويي در شرايط تمرين مسدود و تصادفي بر اكتساب، يادداري و انتقال مهارت هاي هندبال
پديدآورندگان :
حسن زاده زينب amirdana@iaut.ac.ir گروه تربيت بدني، واحد كرج، دانشگاه آزاد اسلامي، كرج، ايران , دانا امير گروه تربيت بدني، واحد تبريز، دانشگاه آزاد اسلامي، تبريز، ايران
كليدواژه :
يادگيري مشاهده اي , خودالگودهي , تداخل زمينه اي , مهارت هاي هندبال
عنوان كنفرانس :
اولين همايش ملي علوم ورزشي: ورزش، سلامت، جامعه
چكيده فارسي :
مقدمه: خودالگودهي ويدئويي از اساسي ترين روش هاي يادگيري مشاهده اي است كه با افزايش خودكارآمدي و درگيري فرد در فرايند حل مسأله به بهبود اجرا و يادگيري منتهي مي شود، اما اثرات آن در تداخل زمينه اي مختلف نامشخص است. از اين رو، تأثير خودالگودهي ويدئويي در شرايط تمرين مسدود و تصادفي بر اكتساب، يادداري و انتقال مهارت هاي هندبال مورد بررسي قرار گرفت. روششناسي: روش پژوهش نيمه تجربي با طرح سري هاي زماني گروه هاي تصادفي بود كه 30 دانش آموز دختر (سن 16-12 سال)، به صورت تصادفي در دو گروه تجربي 15 نفره (خودالگودهي با تمرين مسدود/ تصادفي) جاي گرفتند. دوره اكتساب شامل هشت جلسه در طول سه هفته، هر جلسه 45 كوشش (هر مهارت 15 كوشش) و 360 كوشش براي كل دوره بود. سطح اجراي مهارت هاي پاس، شوت و دريبل در پيش آزمون، انتهاي دوره اكتساب و 72 ساعت بعد در آزمون يادداري و انتقال با استفاده از آزمون هاي استاندارد اندازه گيري شد. از تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر، تحليل واريانس دو سويه و آزمون هاي تعقيبي مرتبط در سطح اطمينان 95 درصد براي تحليل استفاده شد. نتايج: اجراي هر سه مهارت در اثر خودالگودهي با تمرين مسدود و تصادفي از مرحله پيش آزمون به اكتساب بهبود يافت (بجز اجراي شوت در شرايط تصادفي)، اما اجراي اين مهارت ها از مرحله اكتساب به يادداري و از اكتساب به انتقال كاهش يافت. خودالگودهي با تمرين تصادفي به اكتساب بيشتر در پاس و به اكتساب، يادداري و انتقال بيشتر در دريبل منتهي شد. در باقي موارد بين اثرات خودالگودهي با تمرين مسدود و تصادفي تفاوت معنادار وجود نداشت. بحث و نتيجه گيري: براساس مطالعات، خودالگودهي در يادگيري و اجراي مهارت هايي نظير سرويس بلند بدمينتون (اربابي و سرابندي، 2016) و تيراندازي با كمان (محمدپور، 1392) اثر مثبت دارد كه با يافته هاي پژوهش حاضر همخوان است. با اين حال، در پژوهش حاضر خودالگودهي بر يادداري و انتقال مهارت هاي پاس و شوت اثر مثبت نشان نداد كه با يافته هاي يعقوبي (1393) روي مهارت فورهند تنيس روي ميز همخوان است. تاكنون اثر تعاملي خودالگودهي و تداخل زمينه اي مورد بررسي قرار نگرفته است اما يافته هاي پژوهش حاضر نشان داد كه خودالگودهي در شرايط تداخل زمينه اي بالا (تمرين تصادفي) در اجرا و يادگيري بهتر مهارت هاي پاس و دريبل هندبال موثر است.
