كليدواژه :
گويش , واژه نامه , دشتستان , فرهنگ.
چكيده فارسي :
بي شك براي حفظ ونگهداري مواريث يك قوم بايد به فرهنگ ,آيين, زبان و گويش آنها توجه كرد , زيرا از نمودهاي عيني فرهنگ يك جامعه , گويش هاي محلي آن است . جمع آوري گويش هاي محلي علاوه بر آنكه خودِ آنها را از خطر نابودي و نسيان حفظ مي كند , مي تواند در غني سازي و تقويت زبان و گويش معيار بسيار موثر باشد .چه بسا در گويش هاي محلي واژه هايي يافت شود كه بتواند جايگزين واژه هاي دخيل باشد , يا در فهم و درك معاني متون ادب گذشته ما را ياري كند .
زبان مردم دشتستان فارسي دري و گويش آنها نزديك به گويش لري مي‌باشد و با گويش هاي مناطق جنوبي استان فارس , بخصوص شهرستانهاي تنگستان ،نورآباد و ممسني، نيز لرستان قرابت نزديك دارد , اين گويش بازمانده ي زبان فارسي پهلــوي جنوبي اســـت و بسياري از واژگان فارسي پهلوي ,اكنون بدون تغييردر آن كاربرد دارد , و پاره‌اي ازآنها با انـدك تغيــيري‌آن هم بصــورت قانون‌مند در اين گويــش به كار مي‌روند .
ما در اين مقاله , ابتدا بعضي از ويژگي هاي گويش دشتستان را ذكر مي كنيم سپس جداول آوانگاري وعلائم اختصاري را مي آوريم وپس از آن جداول صرف فعل زمانهاي مختلف در گويش دشتستان وسرانجام نتيجه گيري و منابع مآخذ را ذكر مي كنيم.
