نقش بسيج در ارتقاي بهره وري بخش دفاع با تمركز بر حوزۀ امنيت

بهره‌وري غالبا به عنوان يك مفهوم پيچيده و وسيع مطرح است كه شامل سودمندي، كارايي، اثربخشي، كيفيت و عملكرد مي‌باشد كه در بخش هاي مختلف يك جامعه قابل پياده سازي است. يكي از اين بخش ها، بخش دفاع است. از طرفي بهره وري بخش دفاع خود داراي حوزه هاي مختلف كه يكي از اين حوزه ها، حوزۀ امنيت است. بسيج يك نهاد مردمي است كه به مثابه يك راهبرد بازدارندگي مردمي عمل كرده كه در اين راهبرد برتري قدرت ايمان (قدرت نرم) بر قدرت تسليحاتي و سخت‌افزاري مبرهن است. لذا بررسي نقش بسيج در ارتقاي بهره وري بخش دفاع با تمركز بر حوزۀ امنيت حائز اهميت فراواني است. پژوهش مذكور از نظر هدف كاربردي و از نظر نحوه گرد آوري اطلاعات، كيفي و براي گردآوري اطلاعات از روش «كتابخانه اي» استفاده شده است. نتايج بيانگر آن است كه بسيج ضمن اينكه خود يكي از مولفه‌هاي بخش دفاعي است، داراي ظرفيت‌ها و قابليتهاي بي‌بديلي مي‌باشد كه مي‌تواند بهره وري بخش دفاع را مخصوصاً در حوزۀ امنيت افزايش، گسترش و استمرار دهد و از نقش اساسي در ارتقاي بهره وري بخش دفاع و حفظ و استمرار امنيت برخوردار است در واقع بسيج كه نيروي مبتني بر جنبه داوطلبانه و مردمي است با داشتن توانايي‌هاي فرهنگي و اجتماعي و گستردگي رده‌هاي تحت پوشش و بخصوص انعطاف‌پذيري و سرعت عمل، در عين هزينه‌بري اندك، در شرايطي كه جمهوري اسلامي ايران با محدوديتهايي براي افزايش سطح بازدارندگي و توانايي ملي در ابزارهاي متعارف قدرت ملي جهت مقابله با انواع متفاوت تهديدات مواجه مي‌باشد، نقشي حياتي در ارتقاي بهره وري بخش دفاع و تامين، حفظ و استمرار امنيت ايفا مي‌نمايد