اصول و روش در تربيت مهارت هاي اجتماعي كودك و نوجوان

انسان اصالتا موجودي است اجتماعي و جاذبه اجتماعي رشد كودك پايه و اساس زندگي انساني او را تشكيل مي‌دهد. لازمه زندگي اجتماعي، آمادگي رواني،‌برخورداري از مهارتهاي اجتماعي، اعتماد به نفس و قدرت سازگاري اجتماعي است. بدون ترديد از نظر اجتماع مهم‌‌ترين بعد شخصيت افراد، بعد اجتماعي شخصيت افراد است و در يك كلام،‌خانواده،‌اساسي‌ترين بستر رشد شخصيت مطلوب كودكان است. يكي از مهمتري زماني شكل گيري شخصيت هر فرد دوران كودكي است كودكان در سنين پايين فقط به توجه مراقبت جسماني نياز ندارند؛ بلكه اين توجه و تربيت بايد همه ابعاد وجودي آنها شامل رشد اجتماعي؛ عاطفي؛ شخصيتي و هوشي را در برگيرد. طبعا فرزند انسان نيز از همان كودكي توانايي برقراري و قابليت هاي يك زندگي اجتماعي را دارد. در اين ميان نقش پدر و مادر،‌بسيار حياتي است و كودك روابط اجتماعي خود را از پدر و مادر مي‌آموزد. اگر بخواهيم كودكي اجتماعي پرورش دهيم از همان ابتدا بايد به نيازهاي او پاسخ بدهيم و براي اين منظور بايد نيازهاي اجتماعي او را بشناسيم.