بررسي پروتكل ها، ويژگي ها، كاربردها و چالش هاي موجود در شبكه هاي موردي بين خودرويي

شبكه هاي موردي بين خودرويي يك نوع خاص از شبكه‌هاي موردي سيار مي باشد. ويژگي متمايز اين شبكه‌ها اين است كه در آن‌ها گره‌ها تحرك بالايي دارند، همچنين مسيريابي به علت ترافيك احتمالي خودروها به‌صورت سازمان‌يافته است، درحالي‌كه در شبكه‌هاي موردي سيار حركت به‌صورت تصادفي وجود دارد. همچنين مي‌توان شبكه‌هاي موردي بين خودرويي را نمونه اي از محيط‌هاي هوشمند دانست كه در آن دانش شبكه توسط حسگرهاي موجود در وسايل نقليه، قابليت افزايش يا به‌روز رساني را دارد. براي شبكه هاي بي سيم فناوري هاي مختلفي ازجمله Wi-Fi، WiMax، ZigBee وغيره وجود دارد كه در اين جا آن‌ها را نشان مي دهيم، همچنين براي اين شبكه ها پروتكل هاي مسيريابي متفاوتي وجود دارد كه در اين مقاله پروتكل هاي مسيريابيAODV و DSR به‌عنوان نمونه‌هايي از پروتكل هاي مسيريابي Reactive و OLSR به‌عنوان نمونه اي از پروتكل هاي مسيريابي Proactive معرفي‌شده و سپس با استفاده از شبيه‌سازي OPNET اين پروتكل ها را شبيه سازي كرده و با يكديگر مقايسه مي كنيم و نتيجه به‌دست‌آمده را مورد ارزيابي قرار مي دهيم.