تكنيك هاي مؤثر بر ايجاد انگيزه¬ي يادگيري درس علوم تجربي در دانش آموزان دوره اول متوسطه شهرستان گرگان

ايجاد انگيزه در زمينه¬ي يادگيري فراگيران، يكي از مهمترين چالش هايي است كه معلمان با آن روبرو هستند. با وجود آنكه معلمان، كنترل كمتري بر فعاليت ها و رفتار فراگيران در خارج از مدرسه دارند، اما مي¬¬توانند با شكل دادن صحيح تصورات ذهني دانش آموزان و انتخاب و به كارگيري شيوه¬هاي مناسب آموزشي، تأثيرات مثبتي در ايجاد انگيزه و افزايش آن داشته باشند. پژوهش حاضر با توجه به عامل انگيزه، سعي در بررسي تكنيك هاي مختلف اثرگذار در اين فرآيند از ديدگاه رواني تربيتي و همچنين توصيه هاي استراتژيك خاص براي ترغيب دانش آموزان به يادگيري درس علوم تجربي در پايه¬هاي هفتم، هشتم و نهم در دوره¬ي متوسطه اول دارد. علوم تجربي از آن جهت براي اين پژوهش انتخاب شده است كه اين درس همانند خواندن، نوشتن و دروس محاسباتي از اهميت ويژه اي در ميان دروس برخوردار بوده و تقويت آن مي تواند آينده تحصيلي و شغلي دانش آموزان را در حوزه هاي مختلف بصري، تجربي، آزمايشگاهي، تفريح و سرگرمي، تكنولوژيكي و مباحث ديگر مرتبط با زندگي و احتياجات روزمره تحت تاثير قرار دهد. لذا براي اين منظور و پس از انتخاب 7 گروه هدف در 3 پايه از دو مدرسه در شهرستان گرگان به روش نمونه¬گيري تصادفي در دسترس، مقولات مؤثر در ايجاد انگيزه براي يادگيري درس علوم تجربي بررسي و مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج به دست آمده در بازه¬ي زماني سه ماهه، حاكي از آن بود كه استراتژي¬هاي انگيزشي اعمال شده در دانش آموزان پايه نهم، محسوس¬تر مي باشد. همچنين در پايه هفتم كمترين اثر پذيري در ايجاد انگيزه بين دانش آموزان مشاهده گرديد. علاوه بر آن انگيزه و اميد به ادامه تحصيل و نيل به جايگاه هاي والاي شغلي در دانش آموزان مشغول به تحصيل در مدارس مركز شهر بيشتر از دانش آموزان مدارس حاشيه شهر بود. بنابراين با توجه به ارزيابي¬هاي كيفي صورت گرفته مي¬توان نتيجه گرفت كه در درس علوم تجربي، تكنيك¬هاي انگيزشي مناسب مي¬تواند در گروه هاي مختلف اثرگذار بوده و آن¬ها را در حوزه يادگيري آموزشي فعال¬تر نمايد.