بررسي مقاومت پيوستگي آرماتور به بتن و آزمايش مدول گسيختگي بتن خودتراكم سبك حاوي سنگدانه ليكا و نانوسيليس و الياف فولادي

بتن به عنوان يكي از مصالح مورد تقاضا در دهه هاي اخير بسيار مورد توجه قرار گرفته است و پژوهشهاي بسياري بر روي اين ماده انجام گرفته به طوريكه همگام با پيشرفت روز افزون علم، پيشرفت فناوري ساخت بتن و بهبود خواص و كاهش اشكالات آن از جمله وزن مخصوص بالا را شاهد هستيم. از آنجا كه وزن بالاي بتن يكي از موارد آسيب پذيزي بيشتر سازه و جذب انرژي لرزه اي بيشتر در زلزله مي باشد، آزمايشات گوناگوني در خصوص سبك سازي آن آغاز گرديد. با اينكه اين سبك سازي متحمل هزينه بالايي بود ولي كاهش سربار مرده سازه، ابعاد عناظر سازه اي از جمله فونداسيون، ستونها، تيرها، عرض پي زير ديوارها و كاهش ضخامت سقف اين هزينه ها را جبران مي نمود. هرچند در دهه اخير به خصوص در ايران، تحقيقات گسترده اي روي هريك از اين دو مصالح انجام گرفته است ولي تاكنون تحقيقي كه نشاني از استفاده همزمان هر دو مصالح را داشته باشد منتشر نگرديده است. در اين تحقيق خواص مكانيكي بتن هاي سبك و نيمه سبك ساخته شده با جايگزيني حجمي 20، 50 و 80 درصد سبكدانه ليكا با شن كه با الياف فولادي (سيم بكسل) با نسبت هاي حجمي 5 /0، 1 و 5/ 1 و در دو نسبت طول به قطر (L/d) 37/5 و 50، مسلح شده است مورد بررسي قرار مي گيرد. سيمان استفاده شده در نمونه ها از سيمان پرتلند تيپ2 است.همچنين نسبت آب به سيمان 35/0و جهت كاهش مصرف آب مصرفي، مواد سيماني و پودري و پوزولاني ريزساختار مانند نانو سيليس براي پركردن خلل و فرج بتن انتخاب گرديد. آزمايش هايي كه در اين تحقيق مورد استفاده قرار خواهد گرفت عبارتند از: آزمايش تعيين مقاومت پيوستگي آرماتور به بتن، آزمايش مدول گسيختگي. بزرگترين اندازه سنگدانه مصرفي در نمونه هاي مورد آزمايش mm 19 مي باشد