اثر ميكرو پلاستيك‌ها بر ساختار جمعيتي باكتري‌هاي دريايي درون بسترزي در رسوبات ساحلي استان هرمزگان

تجمع زباله‌هاي پلاستيكي به دليل مصرف بالا و تجزيه‌ناپذيري بسيار كند يكي از مشكلات زيست‌محيطي امروزي در سطح جهاني است. هرچند كه به تازگي پلاستيك‌هاي تجزيه‌پذير (Degradable plastics) توليد و وارد بازار شده‌اند اما اين گونه پلاستيك‌ها نيز به دليل زمان ماندگاري بالا و بسته به مواد سازنده حتي ممكن است سال‌ها در محيط باقي بمانند. توليد بخش عظيمي از پلاستيك‌ها به‌صورت يك‌بارمصرف نيز به مخاطرات زيست‌محيطي افزوده است. تقريباً 70% از زباله‌هاي پلاستيكي كه يا به‌صورت مستقيم و يا از طريق رودخانه‌ها و جزر و مد به اكوسيستم‌هاي دريايي وارد مي‌‌شوند، درنهايت در بستر درياها رسوب مي‌‌كنند. اين مسئله به‌ويژه در مناطق ساحلي كه نقش اساسي در اكوسيستم‌هاي دريايي را دارند اهميت پيدا مي‌كند. اين زباله‌ها تحت تأثير عوامل محيطي ازجمله نور، رطوبت و دما به ذرات ريزتري شكسته مي‌‌شوند. ميكروپلاستيك‌ها كه موضوع اصلي اين طرح هستند، به ذراتي با اندازه كمتر از 5 ميلي‌متر گفته مي‌شود كه به معضلي بزرگ در اكوسيستم‌هاي دريايي به‌ويژه ساحلي بدل شده‌اند. باوجود پژوهش‌هاي رو به گسترش درباره اثر منفي زباله‌هاي پلاستيكي، دانش درزمينۀ اثر آن‌ها روي رسوبات دريايي، عملكرد اكوسيستم و ميكروارگانيسم‌هاي درون بسترزي بسيار محدود است. اين پروژه با اين هدف در رسوبات استان هرمزگان (سواحل بندرعباس) در چهار ايستگاه با درصد آلودگي ميكروپلاستيكي متفاوت و در منطقه بالاي جزر و مدي انجام‌گرفته است. اين پروژه در قالب يك بررسي همه جانبه علاوه بر مطالعه تغييرات ايجاد شده در ساختار جمعيتي ميكروارگانيسم‌ها با تأكيد بر باكتري‌ها بر اساس rDNA S16 و متد Next Generation Aquencing درايستگاه‌هاي مورد بررسي، همچنين به بررسي ساير فاكتورهاي محيطي مختلف (شامل دانه‌بندي، سنجش كل محتوي كربن آلي رسوب TOC و پتانسيل اكسايش-كاهش) و فاكتورهايي كه احتمال افزايش غلظت آن‌ها در محيط (شامل آلاينده‌هاي آلي پايدار POPs و آلودگي‌هاي فلزي)، به دليل حضور ميكروپلاستيك‌ها مي‌‌رود، خواهد پرداخت.