نقش سلسله تغييرات اقليمي بر روي جمعيت اسكوئيدهاي اقيانوس منجمد جنوبي، بررسي مدل پيش‌بيني تغييرات اقليمي در سال 2100

اسكوئيدهاي اقيانوس‌هاي جنوبي شكارچيان و طعمه‌هاي خوب و مهمي بوده و زي‌توده آن‌ها داراي پتانسيل شيلاتي زيادي است. حدوداً 18 گونه اسكوئيد در اقيانوس جنوبگان وجود دارد كه در سنين كم از سخت‌پوستان و در سنين بالاتر از ماهيان تغذيه مي‌‌كنند. جانوراني مانند پستانداران دريايي و پرندگان دريايي (درمجموع در حدود 106×34 تن در سال) و برخي ماهيان از اسكوئيد‌ها تغذيه مي‌‌كنند. جايگاه اين جانداران به‌عنوان شكارچي، در كنار ماهيان ازلحاظ توليد زي‌توده در جايگاه دوم است. داده‌هاي مربوط به مصرف اسيد چرب و نسبت ايزوتوپ پايدار نيتروژن نشان مي‌‌دهد كه برخي شكارچيان، اسكوئيد كمتري نسبت به داده‌هاي به‌دست‌آمده از بررسي محتويات شكمي، در رژيم غذايشان مصرف مي‌‌كنند. اقيانوس‌شناسي در اقيانوس جنوبگان به دليل وجود جريان‌هاي وابسته به قطب و سيستم‌هاي مرتبط با عرض‌هاي جغرافيايي بالاتر و تماس مستقيم با يخ‌هاي قطبي، بسيار خاص و مهم است. شبه‌جزيره جنوبگان به‌عنوان منطقه‌اي داراي سريع‌ترين روند گرمايش در زمين، شناخته شده و در مقابل آن اقيانوس جنوبگان داراي كمترين نرخ گرمايش است. يخ‌هاي دريايي در ناحيه شبه‌جزيره در حال عقب رفتن و در مناطق ديگر در حال افزايش مي‌‌باشند. مدل پيش‌بيني براي سال 2100 نشان مي‌‌دهد كه اقيانوس جنوبگان كمتر از ساير اقيانوس‌ها گرم مي‌شود و يخ‌هاي دريايي در آن كاهش خواهد يافت. در سطح جهاني، اسيديته آب‌هاي دريايي از سال‌هاي مياني قرن بيستم به ميزان 0/1 واحد كمتر شده است و پيش‌بيني مي‌شود كه در سال 2100 در حدود 0/5 واحد ديگر كاهش يابد. فشار بر روي موجودات داراي ساختارهاي كلسيمي در آب‌هاي سرد اقيانوس جنوبگان، جايي كه حلاليت كربنات كلسيم بسيار بالا خواهد بود، به‌مراتب بيشتر خواهد شد. دماي پيش‌بيني‌شده براي آينده نسبت به ساير تغييرات محيطي، داراي تأثيرات زيادي بر روي اسكوئيدها خواهد بود. اسيدي شدن آب دريا داراي بيشترين تأثير است. تغييرات كوچك در مقياس بزرگ احتمالاً نمي‌‌تواند تأثير زيادي بر روي اسكوئيدها داشته باشد، اما تغييرات در مقياس كوچكتر مي‌‌تواند تأثيرات بيشتري داشته باشد. تغيير در ميزان يخ‌هاي دريايي ممكن است تأثير مستقيم نداشته باشد، اما تغييرات پي‌درپي در اكوسيستم مي‌‌تواند تأثيرات زيادي در پي داشته باشد. سرپايان از نگاه اكولوژيكي به‌صورت فرصت‌طلبانه نسبت به شرايط موردپسند زيست‌محيطي، سازگار مي‌‌شوند. با توجه به توان بالقوه سرپايان در انطباق سريع، تغيير در اكوسيستم‌هاي دريايي در اقيانوس جنوبگان ممكن است به نفع آن‌ها تمام شود.