ارزيابي و تعيين اقليم آسايش گردشگري شهر شاهرود

عوامل و پارامتر‌هاي اقليمي در انتخاب مكان و زمان مناسب براي گردشگران به‌منظور گردشگري تأثير زيادي دارد. شرايط جوي نامناسب براي گردشگر، محدوديت‌هاي زيادي ايجاد مي‌كند و باعث سلب آرامش و آسايش او مي‌شود. گردشگر بايد آگاهي داشته باشد كه براي بازديد از يك مكان خاص چه زمان‌هايي ازنظر اقليمي مناسب و چه زمان‌هايي نامناسب است. اين پژوهش ازنظر ماهيت كاربردي، ازنظر گردآوري داده‌ها توصيفي- پيمايشي است و هدف از اين پژوهش اين است كه بهترين و مطلوب‌ترين زمان براي گردشگر به ويژه گردشگر خارجي به شهر شاهرود، ازنظر مناسب بودن شرايط آب‌وهوايي، شناسايي و معرفي شود (تعيين آسايش زيست اقليمي شهر شاهرود با روش TCI) و در آخر ترسيم نقشه‌هاي آسايش اقليمي شهر شاهرود با نرم‌افزار GIS انجام ‌شده است. شهر شاهرود در شمال شرقي كشور ايران قرار دارد كه از شهرهاي خوش آب و هوا است. شهر شاهرود ازلحاظ زمين‌شناسي و توپوگرافي و آب و هوا تنوع زيادي دارد، جاذبه‌هاي طبيعي زيادي در ان وجود دارد كه هر ساله شاهد جذب گردشگران زيادي است. به دليل گذشتن جاده ابريشم و جاده تهران به مشهد از اين شهر، جاذبه گردشگري اين شهر به فصل خاصي اختصاص ندارد، و براي هر فصلي يك جاذبه خاص طبيعي وجود دارد. با استفاده از شاخص اقيم آسايش گردشگري (TCI)، زمان‌هاي مناسب و ايده‌آل، جهت حضورگردشگران به شاهرود، محاسبه شده است. اين شاخص شرايط آسايش اقليمي گردشگر را از رده غيرممكن تا ايده‌آل طبقه‌بندي مي‌كند. شاخص TCI از هفت پارامتر اقليمي تشكيل شده است و با استفاده از نرم‌افزار Arc GIS داده‌ها ميان‌يابي و تعميم داده‌هاي نقطه‌اي به پهنه‌اي انجام ‌شده است. داده‌هاي مورداستفاده پژوهش مربوط به ميانگين هفت پارامتر اقليمي در ايستگاه سينوپتيك و كليماتولوژي درون شهر شاهرود براي بازه زماني 10 سال (2005-2014)، بوده است. نتايج حاصل از اين پژوهش نشان مي‌دهد كه ماه‌هاي اكتبر، آوريل و مارچ در اين شهر بهترين شرايط را براي حضور گردشگر و ماه‌هاي دسامبر، جولاي و آگوست هم بدترين شرايط را براي حضور گردشگران دارند.