ناحيه جنوب شرق و دسترسي افغانستان به اقيانوس هند

افغانستان كشوری است كه در نقطه ای استراتژیك واقع شده و شاهراه اتصال آسیای شرقی و آسیای غربی و همچنین جنوب و شمال آسیا می باشد. به رغم موقعیت استراتژیكی كشور افغانستان، این كشور محصور در خشكی بوده و به آبهای آزاد راه ندارد كه این مساله موجب بروز مشكلاتی برای این كشور در راستای رشد، توسعه و پیشرفت گردیده است. در حال حاضر، دو مسیر برای رسیدن افغانستان به آبهای آزاد از طریق اقیانوس هند وجود دارد: یكی مسیر پاكستان (كراچی و گوادر) و دیگری مسیر ایران (چابهار) كه هر كدام از مسیرها دارای مزایا و معایبی از نظر بازدهی اقتصادی، امنیت و ایمنی، مسافت، سرعت عمل، وضعیت راه ها و وضعیت زیرساخت ها و خدمات رسانی بنادر می باشد. این مقاله در صدد است با روش توصیفی - تحلیلی و به شیوه اسنادی به بررسی، تحلیل و مقایسه مسیرهای دسترسی افغانستان به آبهای آزاد اقیانوس هند بپردازد. به نظر میرسد در صورت سرمایه گذاری مناسب در راستای پروژه های زیرساختی، بندر چابهار می تواند با توجه به وجود امنیت، تسهیلات مناسب و همچنین عدم وجود تنش های سیاسی خاصی میان ایران و افغانستان، گزینه مناسبی برای دسترسی افغانستان به آبهای آزاد باشد.