ضرورت استفاده از حسابداري تعهدي در بخش عمومي به منزله نقطه عطفي براي ارائه گزارشگري صورتهاي مالي دولت

سيستم فعلي حسابداري و گزارشگري دستگاه هاي دولتي ايران ، حسابداري نقدي تعديل شده مي باشد كه ازقابليت پاسخگويي مناسبي برخوردار نيست و بيشتر تاكيد بر ايفاي مسئوليت پاسخگويي مالي بوده است . انتظارات مردم از دستگاههاي دولتي براي ارايه خدمات بهتر و بيشتر رو به افزايش است و پاسخگويي به اين انتظارات منوط به تحصيل و مصرف كاراي منابع محدود و دستيابي به اهداف از پيش تعيين شده توسط دستگاههاي دولتي است . براي ارزيابي كارايي ، صرفه اقتصادي و اثربخشي عمليات اطلاعاتي نياز است كه از توان سيستم حسابداري نقدي تعديل شده خارج است . بنابراين براي ايفاي مسئوليت پاسخگويي عملياتي دستگاههاي دولتي بايد امكان درست هزينه ها و درآمدها فراهم شود تا بتوان به محاسبه بهاي تمام شده خدمات پرداخت . بدين منظور در كشور ما برخي از سازمانهاي دولتي به سمت استفاده از مبناي تعهدي كامل در حسابداري حركت كرده اند. از اين رو،تغيير روش حسابداري نقدي به حسابداري تعهدي ضروريست . در اين راستا اين پژوهش به بررسي ضرورت استفاده از حسابداري تعهدي در بخش عمومي به منزله نقطه عطفي براي ارائه گزارشگري صورتهاي مالي دولت پرداخته است.