طنز و ادبيات بومي در ديوان اشعار قانع

دراين مقاله، طنز در ديوان اشعار ماموستا قانع شاعر قرن بيستم مورد بررسي قرار مي گيرد. زبان قانع در اين اشعار زباني تازه است كه مصالح عامه و واقعيت ها را در پوششي از طنز دربرمي گيرد. قانع با وجداني بيدار در قبال نابساماني هاي سكوت نمي كند. لذا براي تنوير افكار و افشاي كار صاحب منصبان دروغين با طنزي تلخ و تفكر برانگيز سخن مي گويد. تا از اين طريق آنها را از آسمان رفعت و شان و جايگاه خيالي شان به زير بكشد. در اين پژوهش تعدادي از اشعار قانع مورد تحليل و بررسي قرار مي گيرد. هدف كلي از اين مقاله شناساندن پاره اي از مسائل و مشكلات اجتماع عصر شاعر مي باشد. در فرجام اين مقاله، به اين نتيجه مي رسد كه ادبيات بومي تاثير گسترده اي در انديشه ي شاعر داشته و با بررسي اشعار قانع تا حدودي مي توان به افكار و انديشه ي شاعر نزديك شد.