شماره ركورد كنفرانس :
4114
عنوان مقاله :
واژه شناسي گويش گيلكي شرق گيلان در حوزه خانواده و روابط خويشاوندي
پديدآورندگان :
هاشمي نياكوهي سيده زهرا szahrahashemy@gmail.com كارشناس ارشد زبان و ادبيات فارسي دانشگاه گيلان، دبير آموزش و پرورش شهرستان لاهيجان
تعداد صفحه :
15
كليدواژه :
خانواده , گويش گيلكي , واژگان گيلكي در حوزه نظام خويشاوندي
سال انتشار :
1396
عنوان كنفرانس :
دومين دوره همايش ملي بررسي ادبات بومي ايران زمين
زبان مدرك :
فارسي
چكيده فارسي :
خانواده به گروهي از افراد كه روابط زن و شوهر يا پدر و مادر ـ فرزندي در ميانشان وجود دارد اطلاق مي شود كه داراي وظايف عاطفي، مذهبي، تربيتي و... است و مهم ترين عامل اجتماعي كردن افراد است و براي افراد زيادي تنها جايگاه و قلمرو شناخته شده و قابل اعتماد و پشتيبان اجتماعي است. زبان به عنوان پديده اي اجتماعي، جلوه هاي گوناگون خود را از ارزش هاي جامعه به ارث مي برد و دستگاهي است كه مي تواند انديشه ها را در صورت هاي كلامي و آوايي حفظ كند و كهن ترين انديشه هاي قومي و ملي را به نسل آينده بسپارد. گيلكي از گويش هاي ايراني شمال غربي است كه در كرانه ي جنوب غربي درياي خزر در استان گيلان و غرب مازندران رايج است. اين گويش به دو شاخه ي غربي و شرقي تقسيم مي شود كه هر كدام در شيوه ي تلفظ كلمات با هم تفاوت دارند. در گويش گيلكي شرق گيلان، اصطلاحات و لغات خاص وجود دارد كه نشان دهنده ي بافت اجتماعي اين منطقه است. در اين جستار به معرفي تعدادي از اين لغات و اصطلاحات به واژه شناسي اين گويش در حوزه ي خانواده و روابط خويشاوندي مي پردازيم. روش مطالعه در اين مقاله عمدتاً ميداني است هر چند براي تكميل و تجزيه و تحليل اطلاعات از منابع كتابخانه اي هم استفاده شده است.
كشور :
ايران
لينک به اين مدرک :
بازگشت