بررسي اثر مخارج دولت بر كيفيت محيط زيست در ايران

در سال هاي اخير ميزان و نوع دخالت دولت در مسائل اقتصادي و چگونگي اثر گذاري آن بر متغير هاي اقتصادي همواره مورد بحث بوده است. حفاظت از محيط زيست و مديريت منابع طبيعي به منظور نيل به توسعه پايدار نيز يكي از مسائلي است كه بدون دخالت دولت امكان پذير نيست، زيرا بازار و بخش خصوصي در حفاظت از محيط زيست و مقابله با پيامدهاي منفي زيست محيطي حاصل از فعاليت هاي اقتصادي ناتوان بوده است. پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير مخارج دولت بر كيفيت محيط زيست در ايران انجام شده است. بدين منظور از داده هاي آماري دوره ي 1352- 1389 و الگوي خود بازگشت برداري با وقفه هاي گسترده (ARDL) استفاده شده است. در كنار مخارج دولت، از متغيرهاي ديگري نظير مصرف انرژي، بازبودن تجاري و رشد اقتصادي به عنوان متغيرهاي كنترل و از انتشار ذرات معلق با قطر كمتر از 10ميكرون (PM10) به عنوان شاخصي براي كيفيت محيط زيست استفاده شده است. نتايج برآورد حاكي از اثر منفي و معني دار مخارج دولت بر انتشار ذرات معلق است. به علاوه درجه باز بودن تجاري نيز در ايران سبب كاهش تخريب محيط زيست شده اما رشد اقتصادي و مصرف انرژي بر شدت آلودگي هاي زيست محيطي افزوده اند.