بررسي اثر دما بر وقوع بيماري لنگش و تأثير آن بر عملكرد توليدي گاوهاي شيري

امروزه توليد بالاي گله گاو¬هاي شيري كه ناشي از بهبود ژنتيكي و عواملي محيطي مانند تغذيه و بهداشت مي باشد، در معرض فشارهاي متابوليكي قرار داده شده كه نهايتاٌ باعث كاهش توليد مي شود. استرس گرمايي از جمله عواملي است كه اثرات متفاوتي روي دام مي-گذارد. اين عارضه سومين عامل كاهش توليد و افزايش زيان اقتصادي در يك گله گاو شيري پس از مشكلات توليد فعلي و ورم پستان شناخته شده است. استرس گرمايي، فاكتورهاي تغذيه ي و تغييرات هورموني پيرامون زايمان سه عامل مستعد كننده لنگش هستند. استرس گرمايي با كاهش تراوش بزاق و در نتيجه كاهش بيكربنات مورد نياز براي بافري كردن محيط شكمبه موجب كاهش pH شكمبه مي شود. 60 تا 90 روز پس از آغاز اسيدوز شكمبه، لنگش رخ مي دهد. در اين تحقيق اطلاعات مربوط به 325 راس گاو شيري كه به نحوي دچار مشكلات سم گشته بودند از دفاتر و پرونده هاي موجود در گاوداريهاي استان خراسان رضوي طي سالهاي 1390 تا 1396 استخراج گرديد. نتايج اين تحقيق نشان داد كه بين چهار فصل تابستان (مرداد ماه) بيشترين تاثير را بر روي بوجود آوردن بيماري لنگش و گنديدگي سم داشت و اختلاف معني داري (P 0.05) با سه فصل ديگر داشت. كمترين ميزان در فصل بهار (ارديبهشت ماه)مشاهده شد كه با فصل تابستان اختلاف معني داري (P 0.05) داشت ولي با فصول پاييز و زمستان اختلاف معني داري نداشت ولي بهبود اين روند در فصل بهار مشاهده شد. با توجه به رابطه ميان استرس گرمايي و لنگش مي توان با كنترل استرس گرمايي در فصول گرم با راهكارهايي همچون استفاده از آب مناسب خنك كردن گاو در محوطه انتظار، استفاده از مه¬پاش و فن ، روشن كردن رنگ سقف يا استفاده از عايق¬ها براي انعكاس تابش خورشيدي و غيره مي توان در كاهش اثرات مضر استرس گرمايي در گاوها بكار برد.