كاربرد نظريه بازي ها در تدوين استراتژي هاي مديريت استراتژيك

در دنياي رقابتي امروزه،سود و بازدهي سازمان ها نه تنها حاصل نحوه عملكرد و تصميمات خود، بلكه وابسته به اهداف و شيوه تعامل ساير سازمان هاي فعال در آن صنعت مي باشد.به عبارت ديگر،اگر يك سازمان (فرد گروه) در مواجهه با ديگري عملي را انجام دهد و بداند كه طرف مقابل به آن واكنش نشان خواهد داد، بايد آن واكنش را در تصميم گيري خود لحاظ كند. به اين تاثيرات متقابل، زماني كه هر دو طرف به آثار آن آگاه باشند بازي اطلاق مي گردد و بازيگر(سازماني) كه اين وابستگي متقابل را در محاسبات خود منظور كند مي تواند حداكثر سود را به دست آورد.اين تحقيق به بررسي پتانسيل استفاده از نظريه بازي ها در تدوين استراتژي هاي مديريت استراتژيك مي پردازد و نشان مي دهد كه كاربرد نظريه بازي ها، در توانايي آن در فراهم سازي بينش لازم جهت تدوين استراتژي هاي سازمان در محيط هاي رقابتي است و اين نظريه راه كارهايي را جهت تجزيه تحليل و گسترش مدل هاي تصميم گيري قابل اجرا در مديريت استراتژيك ارائه مي دهد. در پژوهش هاي انجام شده كمتر به امكان استفاده از نظريه بازي ها در زمينه مديريت استراتژيك پرداخته شده است ; لذا تحقيق حاضر از جهت توسعه ادبيات پژوهش در اين حوزه متمايز مي باشد.