بررسي نقش آموزش در توسعه كارآفريني به منظوردستيابي به توسعه پايدار اقتصادي

مقاله حاضر به بررسي نقش اموزش در توسعه كارآفريني به منظور دستيابي به توسعه پايدار مي باشد. مقاله كوشيده است با استفاده از منابع اطلاعاتي گوناگون با روش توصيفي به موضوع مورد نظر بپردازد. نتايج مطالعه نشان داد كه يكي از كاركردهاي اصلي آموزش در سطوح مختلف بويژه آموزش عالي تربيت افراد خلاق و كارآفرين مي باشد توانمندي هاي عملي افراد براي ايجاد تحول در بخشهاي اقتصادي كشور نشان دهنده اين واقعيت ناخوشايند ميباشد كه آموزش عالي در رسيدن به اين مهم از كارايي چنداني برخوردار نبوده است. واقعيت امر اين است كه افراد آموزش ديده ما در زمينه هاي مختلف، فاقد قابليت ها و مهارت هاي عملي و كاربردي لازم هستند. هدف از انجام اين مقاله بررسي نقش آموزش در توسعه كارآفريني جهت دستيابي به توسعه پايدار اقتصادي مي باشد. جهت انجام اين مقاله از مطالعات كتابخانه اي، گردآوري، مشاهده و مصاحبه بهره گرفته شده است. همچنين نتايج به دست آمده بر اين حقيقت دلالت دارد كه كارآفريني با كاركردها و پيامدهاي مثبتي كه دارد، به عنوان راه حلي اساسي براي رفع بسياري از مشكلات و بحران هاي داخلي و باقي ماندن درعرصه رقابت هاي جهاني، از طرف بسياري از كشورهاي توسعه يافته و در حال توسعه مورد توجه قرار گرفته است، از سوي ديگر پديده كارآفريني فرآيندي است كه موجب پيشرفت اقتصاد ايران را در عرصه جهاني ميگردد.