ارائه مدلي جهت ارزيابي رابطه بين برنامه درسي زود بازده با توانايي كارآفريني ادراك شده مبتني بر ميانجي گيري خودشكوفايي تحصيلي

هدف مقاله حاضر، تعيين رابطه بين برنامه درسي زود بازده با توسعه كارآفريني ادراك شده بوده است.جامعه آماري پژوهش را كليه دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي واحد محلات در سال تحصيلي 1392-1391 تشكيل داده اند. روش نمونه گيري، تصادفي طبقه اي متناسب با حجم بوده كه نهايتاً تعداد 377 نفر براي پژوهش انتخاب شدند. روش تجزيه وتحليل داده ها، آزمون رگرسيون چند گانه گام به گام و مدل معادله ساختاري بوده است. ابزارهاي پژوهش بر سه دسته بوده اند: 1. پرسشنامه محقق ساخته برنامه درسي زود بازده 0/94 = α ، و 2. پرسشنامه محقق ساخته توانايي كارآفريني ادراك شده 0/84 = α و 3. پرسشنامه محقق ساخته خودشكوفايي تحصيلي 0/91= α بوده است. بطور كلي نتايج پژوهش نشان داد، بين برنامه درسي زود بازده با توسعه كارآفريني ادراك شده، رابطه معناداري وجود دارد. نيز خودشكوفايي تحصيلي، رابطه بين مؤلفه هاي برنامه درسي زود بازده را با توسعه كارآفريني ادراك شده، ميانجي گري مي كند. همچنين نتايج پژوهش بر اساس شاخص هاي مدل معادله ساختاري، نشان داد ، شاخص هاي GFI برابر با 0/95، AGFI برابر با 0/92، RMSEA برابر با 0/254 ، X2 برابر با 213/17 و df برابر با 27 بوده كه حاكي از برازندگي مدل مي باشد.