بررسي اكتشافي مدل مديريت بحران با مديريت سيل در شهرداري منطقه 3 (مطالعه موردي: سازمان پيشگيري و مديريت بحران شهر تهران)

مخاطرات طبيعي به عنوان بخشي از واقعيت‌هاي گريزناپذير محسوب مي‌شوند كه عمدتا كنترل وقوع آن‌ها خارج از عهده بشر است. همواره بايد مجموعه اي از طرح ها و برنامه هاي عملي براي مواجهه با تحولات احتمالي آينده در سازمان ها تنظيم شود و مديران بايد درباره اتفاقات احتمالي آينده و آمادگي رويارويي با وقايع پيش بيني نشده را كسب كنند. در اين مقاله بررسي اكتشافي مدل مديريت بحران با مديريت سيل در شهرداري منطقه 3 صورت گرفته است. براي اين پژوهش از روش پيمايشي،توصيفي و توزيع پرسشنامه در بين متخصصين استفاده گرديده است. شيوه نمونه‌گيري تحقيق غير تصادفي بوده است و جهت تجزيه ‌و تحليل داده ها از نرم افزار اس پي اس اس 22 و آزمون رگرسيون استفاده شده است. ضريب بتا به ترتيب براي متغيرهاي اصلي مربوط به سوالات پرسشنامه شامل برنامه‌ريزي نيروي انساني، رشد و توسعه نيروي انساني، نقش نيروي انساني در پيشگيري از بحران، برنامه‌ريزي سيستم اطلاعات، عوامل فرهنگي 668/ 0، 403 /0، 241/ 0، 53/ 0، 355/ 0 به دست آمده و براي هر يك از اين مؤلفه هاي اصلي يك سري زير مؤلفه نيز بيان گرديد و ميانگين و انحراف معيار اين زير مؤلفه ها محاسبه گرديد. نتايج تحقيق نشان داد كه متغير مستقل برنامه ريزي نيروي انساني بيشترين ميزان ضريب بتا را به خود اختصاص داده است. اگر ميزان متغير مستقل برنامه ريزي نيروي انساني به اندازه يك واحد افزايش يابد متغير وابسته مديريت بحران 668 /0 افزايش خواهد يافت و اثر گذار خواهد بود و فرآيند مديريت بحران به شكل مطلوب تري انجام مي شود. زير مؤلفه متغير برنامه ريزي نيروي انساني اعم از كارمند يابي و جذب نيرو از اهميت فوق العاده اي در برنامه ريزي نيروي انساني در مديريت بحران برخوردار است. تشكيل تيم هاي كارآمد و تعريف پروژه هاي مختلف براي تيم ها، با توجه به توان و تخصص آنها، اصلي كليدي در مديريت و كنترل فعاليت هاي كاري مرتبط با مديريت بحران مي باشد.