حذف فسفر و نيتروژن از فاضلاب به وسيله گياهان آبزي

وجود فسفر زياد در فاضلاب تصفيه شده زماني مشكل ساز مي شود كه اين فاضلاب به يك جريان آب سطحي با دبي كم يا اكوسيستم حساس تخليه شود. از مهم ترين اثرات نامطلوب گزارش شده از حضور مواد زائد فسفر دار مي توان به كاهش اكسيژن محلول در آبهاي پذيرنده، ايجاد خاصيت سمي براي زندگي آبزيان، وقوع پديده يوتريفيكاسيون (رشد بيش از حد جلبك ها و گياهان آبزي) مي باشد. فسفر در محيط زيست بيشتر به عنوان فسفات يافت مي شود، همچنين فسفات ها تاثيرات زيادي بر روي ميكروارگانيسم‌ها دارند. وجود تركيبات نيتروژن دار يا مواد زائد حاوي نيتروژن در پساب خروجي از تصفيه خانه هاي فاضلاب نيز مي تواند اثر نامطلوبي بر كيفيت آب هاي پذيرنده داشته باشد. به همين منظور يكي از روشهاي مورد استفاده در حذف نيتروژن و فسفر از فاضلاب ، استفاده از سيستم هاي مبتني بر رشد گياهان آبزي مي باشد. بر اساس نتايج مطالعه حاضر ميزان فسفر و نيتروژن موجود در خروجي سيستم تصفيه فاضلاب بيمارستان مورد نظر كمتر از حد استاندارد بوده است. علاوه بر اين ميزان رشد و تكثير گياهان مورد بررسي در پساب خروجي از سيستم تصفيه خانه فاضلاب بيمارستاني قابل توجه بوده است و نتايج مطالعه حاضر نشان دهنده ميزان رشد و تكثير بيشتر گياه لمنا نسبت به آزولا مي باشد. بر اين اساس دو گياه لمنا و آزولا دو گياه آبزي مناسب براي حذف فسفر و نيتروژن از فاضلاب بوده و گياه لمنا شرايط مناسب تري جهت حذف خواهد داشت.