معرفي آثار ادبي برجسته جنبش مقاومت و استقلال طلبي هندوستان در برابر استعمار بريتانيا

جنبش استقلال‌طلبي هند، سلسله شورش‌هايي بود كه توسط مردم هندوستان و در جنگ با استعمار بريتانيا بر سر استقلال هند صورت گرفت. جنبش از شورش ۱۸۵۷ ميلادي شروع شد و در اواسط دههٔ ۴۰ ميلادي با «جنبش عدم خشونت» و مقاومت منفي در مقابل بريتانيا به رهبري ماهاتما گاندي اوج گرفت. جنبش‌هاي آزاديخواهانِ بالاخره در ۱۵ اگوست ۱۹۴۷ ميلادي به پيروزي رسيد كه اين روز به‌عنوان روز استقلال همه‌ساله از سوي مردم و مسئولين هندوستان جشن گرفته مي‎شود. اين جنبش‌ها قلمرو وسيعي همچون سازمان‌هاي سياسي، فلسفه‌ها و عقايد متفاوت را دربر مي‌گرفت كه همگي يك هدف مشترك داشتند و آن پايان دادن به حكمراني كمپاني هند شرقي و استيلاي امپراطوري بريتانيا در بخش‌هاي جنوب آسيا بود. جنبش استقلال هندوستان، فراز و نشيب‌هاي بسياري را از سر گذراند كه برخي از آن‌ها بدون خشونت و برخي ديگر خشونت‌آميز بوده‌اند. در اين مقاله سعي بر آن شده است به معرفي شاعران آزاديخواه و تأثيرگذار در پيشرفت جنبش و مقاومت در مقابل بريتانيا از مناطق شمال، جنوب و شرق هند پرداخته شود كه بيشترين تأثير را در انتقال مفاهيم آزاديخواهانِ به مردم داشته‌اند. آن‌ها با قلمشان در ايستادگي مردم هند در مقابل استيلاي امپراطوري بريتانيا و دميدن روح مبارزه در بين مردم هند نقشي منحصر به فرد داشته‌اند.