تحليل وضعيت معيارهاي زيست محيطي گردشگري پايدار در حاشيه رودخانه هاي شهري (مطالعه موردي: رودخانه زرجوب شهر رشت)

امروزه بشر به استفاده ناپايدار از منابع طبيعي مي پردازد. استفاده بيش از حد از منابع، تنزل كيفيت و گاهاً نابودي آن ها منجر به عواقب جبران ناپذيري مي شود. توسعه پايدارگردشگري، فرآيندي است كه با حفاظت منابع محيط طبيعي و انساني در ارتباط است و تمركز آن بر كيفيت زندگي نسل حاضر و نسل هاي آتي مي باشد. گردشگري پايدار ابعاد مختلفي دارد. يكي از ابعاد اساسي آن، بعد زيست محيطي است. در اين تحقيق با روش توصيفي- پيمايشي به ارزيابي معيارهاي زيست محيطي گردشگري پايدار در حاشيه رودخانه هاي شهري پرداخته مي شود. اين پژوهش اهداف شناسايي معيارهاي زيست محيطي موثر بر گردشگري پايدار، سنجش وضعيت موجود اين معيارها و شناسايي ضريب اهميت آن ها را دنبال مي-كند. رودخانه زرجوب واقع در شهر رشت به عنوان مطالعه موردي انتخاب شده است. اين تحقيق به شناسايي معيارهاي زيست محيطي موثر بر گردشگري پايدار مي پردازد. سپس به منظور برآورد ضريب اهميت اين معيارها با طراحي پرسشنامه بر اساس طيف 5 گانه ليكرت، از نظر نخبگان بهره گرفته مي شود و همچنين وضعيت موجود اين معيارها از طريق طراحي پرسشنامه بر اساس طيف 5 گانه ليكرت توسط مسئولين شهري سنجيده مي شود. تحليل پرسشنامه ها با نرم افزار SPSS انجام مي شود. از برآيند وضعيت موجود هر معيار و ضريب اهميت آن تحليلي يكپارچه صورت مي گيرد. نتايج تحقيق نشان مي دهد اكثر معيارهاي زيست محيطي از ديد كارشناسان اهميت بسيار بالايي دارند و در وضع موجود از ديد مسئولين شهري در وضعيت نامطلوبي به سر مي برند. در نهايت پيشنهاداتي براي ارتقاي سطح كيفي اين معيارها ارائه مي گردد.