عوامل مؤثر بر رضايت مندي گردشگران از مجموعه هاي گردشگري نمونه موردي: مجموعۀ گردشگري فرح آباد ساري

رشد فزآيندۀ شهرنشيني و مسئلۀ گذران اوقات فراغت در دهه هاي اخير سبب شده است كه صنعت گردشگري و به تبع آن ضرورت ايجاد مجموعه هاي گردشگري مورد توجه بسياري از طراحان و برنامه ريزان شهري قرار گيرد؛ ازينرو ارائه راهكارهاي مناسب براي شكل گيري رضايت مندي گردشگران از اين مجموعه ها امري انكارناپذير به نظر مي رسد. اين تحقيق با هدف شناسايي و تعيين ميزان اهميتِ عوامل مؤثر بر رضايت مندي گردشگران از مجوعه هاي گردشگري انجام شده است. روش پژوهش حاضر از نوع همبستگي است؛ براي جمع آوري داده ها 125 پرسش نامۀ محقق ساخته به شكل تصادفي در بين گردشگران مجموعۀ گردشگري فرح آباد ساري توزيع گشته است و براي تجزيه و تحليل آن ها از روش هاي آماري همبستگي پيرسون و رگرسيون چند متغيره استفاده شده است. يافته هاي تحقيق نشان مي دهند كه متغير هاي كيفيت طراحي فضاهاي سكونتي فرهنگي و اجتماعي، امكانات (دسترسي ها، خدمات تفريحي، رفاهي و ورزشي)، كيفيت طراحي فضاي كودكان و كهنسالان، اقليم (شرايط اقليمي، آسايش محيطي)، عناصر طبيعي (درخت، گياه، فضاي سبز، باغ و باغچه، دريا)، معماري بومي و فرهنگ بر رضايت مندي گردشگران از مجموعه-هاي گردشگري ساحلي مؤثرند. همچنين يافته هاي تحليل رگرسيون نشان مي دهد كه متغير كيفيت طراحي فضاهاي سكونتي، فرهنگي و اجتماعي بيشترين تأثير را بر رضايت-مندي كلي گردشگران از مجموعه دارد و پس از آن به ترتيب متغيرهاي كيفيت طراحي فضاهاي كودكان و كهنسالان و امكانات مؤثرند.