اصول و روش ‌هاي تامين روشنايي و نورپردازي پارك‌ هاي شهري

امروزه پارك‌ ها با توجه به محدوديت ‌ها و نياز‌ جامعه به امكان استفاده و ارتباط با محيط طبيعي و سبز و همچنين رويكرد ‌هاي جديد مديريت شهري نسبت به امر تامين فضاي سبز و باز در سطح شهر از كاربري ‌هاي مهم و اساسي هر شهري به شمار مي‌آيد. پارك ها از جمله كاربري هايي هستند كه شش هاي يك شهر محسوب مي شوند .از اين جهت در كنار توجه به مولفه‌ هاي عملكردي، زيست ‌محيطي، اقتصادي و اجتماعي، همزمان مولفه‌ هاي منظر ين فضا در طراحي آن ها نيز از اهميت بسزايي برخوردار است. در اين بين در طول ساليان اخير در طراحي ‌هاي انجام شده در حوزه پارك‌هاي شهري كمتر به سيما و منظر شبانه و نورپردازي پارك‌ ها در هنگام شب توجه شده است. توجه به سيماي شبانه پارك‌ها در كنار ساير مولفه‌ هاي طراحي منظر از ملزومات يك طرح خوب به شمار مي‌آيد و در كنار و همزمان با ساير مولفه ‌ها مي ‌بايست طراحي شود. اهميت اين موضوع را از جهات مختلف از جمله تامين امنيت و كاهش جرم خيزي ، ايمني، بالا بردن امكان درك فضا و خوانايي، آسايش و زيبايي و هويت‌ بخشي به فضا مي ‌توان مورد بررسي قرار داد. در طراحي فضاهاي شهري و پارك هاي مطلوب و ايده آل عناصر مهمي تأثير گذارند كه نور از جمله عناصري است كه در كيفيت فضا، خصوصا سيماي شبانه فضاهاي شهري بسيار مؤثر است. از طرفي بخش عمده اي از درك هويت شهر وابسته به نورپردازي و روشنايي فضاهاي شهري است كه از طريق آن مي توان به خوانايي شهر كمك كرد. در اين مقاله با مرور ادبيات نورپردازي و تامين روشنايي شبانه پارك‌ هاي شهري روش ‌ها، تكنيك ‌ها و استانداردهاي نورپردازي پارك‌ ها مورد بررسي قرار گرفته است و در نهايت مواردي بهينه از انواع روش‌ ها و فنون نورپردازي ارائه شده است. در اين تحقيق از روش مطالعه كتابخانه ‌اي و پيمايش ميداني از طريق مصاحبه و بررسي و برداشت انواع نورپردازي در پارك ‌هاي موجود استفاده شده است.