مدل تحقق آرامش رواني در فضاهاي سكونتي مبتني بر پايداري اجتماعي

آرامش ضرورتي حياتي براي انسان است كه رشد و تعالي اش را در وجوه مختلف متضمن مي گردد. خداوند در قرآن در اهميت اين موضوع مي فرمايد: «خداوند خانه هاي شما را محل سكونت و آرامش برايتان قرار داد.» آرامش زماني محقق مي گردد كه نيازهاي اساسي انسان تامين شود. در دين اسلام توجه به آرامش روحي و رواني در كنار آرامش و آسايش جسماني از اهميت بسياري برخوردار مي باشد. امروزه مبحث پايداري اجتماعي از مسائل مهم فضاهاي مسكوني در جهان و ايران است. همچنين كم توجهي به مسائل كيفيتي و نبود آرامش رواني در فضاهاي مسكوني به ايجاد فضاهايي بي كيفيت و مصنوعي براي انسان گرديده است و همينطور فقدان سياست هاي صحيح توسعه شهري موجب از بين رفتن آرامش رواني در فضاهاي مسكوني شده است. مقاله حاضر با هدف اصلي نقش پايداري اجتماعي فضاهاي مسكوني در ايجاد آرامش رواني ساكنين شكل گرفته است. پژوهش حاضر بر اساس ماهيت و روش تحقيق توصيفي و روش تحليل به صورت كيفي مي باشد كه در گردآوري اطلاعات از مجموعه مطالعات استنادي- كتابخانه اي صورت پذيرفته و قلمرو تحقيق، تحليل محتواي كتب و اسناد مرتبط با موضوع مورد مطالعه مي باشد. نتايج به دست آمده از بررسي مطالب نشان گر اين امر است كه بين پايداري اجتماعي و آرامش رواني ساكنين ارتباط موثري وجود دارد، يعني با رعايت و حفظ پايداري اجتماعي به آرامش رواني ساكنين ميتوان دست يافت.