تاثير سختي و گيرداري اتصال مفصلي در رفتار قاب هاي بادبندي فولادي

رفتار اتصالات تير به ستون، در تحليل و طراحي سازه هاي فولادي با فرض ايده آل به يكي از دو حالت، گيرداري كامل و يا مفصلي كامل مدل سازي مي شوند. فرض گيرداري يا مفصلي كامل براي رفتار اتصالات، مراحل تحليل و طراحي را به مقدار قابل توجهي ساده مي كند، ليكن اين ساده سازي و واكنش سازه ايده آل شده، با واقعيت اختلاف زيادي دارد. براي يافتن رفتار واقعي اتصالات در سازه هاي فولادي مناسب است مقدار سختي اتصال محاسبه و در تحليل سازه هاي فولادي در نظر گرفته شود. در اين پژوهش بطور اجمال، بر روي سختي اتصال مفصلي با ورق گاست و اثر آن بر روي سازه تحقيق شد. ابتدا برنامه ABAQUS با يك نمونه آزمايشگاهي كه نتايج آن موجود بود، اعتبار سنجي شد و نشان داده شد كه نتايج برنامه ABAQUS در حد قابل قبولي مي باشد، سپس سختي اتصال تير به ستون با ورق گاست، توسط برنامه ABAQUS استخراج گرديد و بعد يك قاب از ساختمان شش طبقه كه با برنامه ETABS محاسبه و طراحي شده بود، در دو حالت يكي با اتصال مفصلي و ديگري با اتصال داراي سختي (استخراج شده از برنامه ABAQUS) در برنامه OPENSEES به صورت خطي شبيه سازي شده و با يكديگر مقايسه شدند. بررسي انجام شده به وضوح نشان داد كه اتصال مفصلي فوق، سختي دوراني دارد. همچنين بررسي هاي انجام شده در اين مطالعه نشان داد، كه مقدار سختي اين نوع اتصال در تغييرشكل قاب تاثير كمي و در نيروي محوري ستون هاي قاب تاثير نسبي داشت.