بررسي نقش آب مجازي در مديريت منابع آب زيرزميني

در سال هاي اخير تغييرات جوي و اقليمي در جهان و ايران، باعث خشكسالي هاي شديدي شده است كه يكي از پيامدهاي آن افت شديد سطح آب هاي زيرزميني مي باشد. از طرفي ديگر عمده ي كشاورزان كشور آب مصرفي خود را از منابع آب زيرزميني تأمين مي نمايند لذا اين انر سبب افت سطح منابع آب زيرزميني گشته است. با توجه به اهميت منابع آب زيرزميني در كشور ايران در اين مقاله به بررسي نقش آب مجازي در مديريت منابع آب زيرزميني پرداخته شده است. نتايج اين مطالعه نشان داده است كه توليد يك تن محصولات كشاورزي در ايران بر منابع آب آبي تكيه دارد، اين در حالي است كه توليد يك تن محصولات مذكور در متوسط 176 كشور جهان بيش تر با استفاده از آب هاي سبز صورت مي گيرد. همچنين مشاهده شد كه در سال هاي اخير افزايش واردات و كاهش صادرات در آب مجازي منجر به افزايش واردات خالص آب مجازي شده است، اما متأسفانه به دليل مديريت نادرست، با توليد و صادر كردن محصولات با نياز آبي بالا، سهم صادرات آب مجازي افزايش يافته از سوي ديگر با ناديده گرفتن سياست آب مجازي ميزان خالص واردات آب مجازي كاهش يافت. در نتيجه با مديريت صحيح آب مجازي در واردات و صادرات محصولات كشاورزي مي توان كمك شاياني را به منابع آب زيرزميني نمود.