استفاده از تنظيم كننده هاي رشد به منظور افزايش عملكرد گياهان دارويي در مناطق خشك

تنشهاي محيطي جزء مهمترين عوامل كاهش عملكرد گياهان دارويي به شمار مي روند و استفاده از مواد تنظيم كننده رشد گياهان نظير باكتري هاي محرك رشد مي تواند راهكاري براي كاهش اثرات تنش خشكي باشد. در يك پژوهش گلخانه اي ، تاثير سه سطح آبياري شامل: ظرفيت زراعي (FC)، تنش متوسط (FC3/2) و تنش شديد(FC3/1) و چهار غلظت باكتري محرك رشد (PGPR) سويه CHAO شامل غلظت هاي صفر، 10-10 ، 8-10 و 6-10 مولار بر برخي صفات گياه دارويي مريم گلي (Salvia virgata) مورد بررسي قرار گرفت. نتايج بدست آمده نشان داد كه كاهش آبياري تاثير معني داري در كاهش پارامترهاي رشد شامل وزن خشك، گياه و درصد و عملكرد اسانس داشت. بر اساس نتايج، درصد اسانس با كاهش آبياري، افزايش معني داري را در سطح 1% نشان داد بطوري كه درصد اسانس از0/34 در تيمار آبياري كامل، به 0/85 در تنش شديد و استفاده از 8-10 مولار باكتري رسيد. همچنين استفاده از اين سطح باكتري در آبياري كامل، تنش متوسط و شديد به ترتيب باعث افزايش معني دار 55، 48 و 38 درصدي عملكرد اسانس نسبت به گياهان شاهد گرديد.