بررسي تنوع فيتوشيميايي و هفده توده شيرين بيان (Glycyrrhizaglabra L.) جمع آوري شده از مناطق مختلف استان فارس

شيرين‌بيان گياهي است از تيره بقولات، علفي، چند ساله و ايران يكـي از كشـورهاي صـادركننده ريشه آن محسوب مي شود. اين گياه در منـاطق مختلـف ايـران رويـش دارد از ايـن رو بررسـي كيفيت محصول مناطق مختلف حائز اهميت است. مهمترين معيار تعيين كيفيت ريشه شيرين‌بيان، ميزان گليسيريزين و فنول است.بدين منظور جهت ارزيابي بهترين اكوتيپ از نظر درصد گليسيريزين ريشه،آزمايشي با نمونه برداري از 17 منطقه در شهرستان هاي اقليد، دشت بكان، صفاشهر، دشت مرغاب، سعادتشهر، مرودشت، زرقان، شيراز، بيدزرد، كوار، ميمند، فيروزآباد، اكبرآباد، خفر، جهرم، زاهدشهر و فسا انجام گرديد. نتايج تجزيه واريانس بين تيمارها نشان داد كه اثر مناطق مختلف بر مقدار اسيد گليسيريزيك و فنول در سطح احتمال يك درصد معني دار گرديد به طوري كه نتايج مقايسه ميانگين بين تيمارها نشان داد كه بيشترين مقدار اسيد گليسيريزيك و فنول در مناطق دشت مرغاب، اكبراباد، جهرم و كوار و كمترين آن در مناطق خفر، مرودشت، شيراز و ميمند مشاهده گرديد. به طور كلي تفاوت در مقدار اسيد گليسيريزيك، فنول و آنتي اكسيدانت ريشه شيرين بيان را مي-توان به تفاوت اقليمي و ادافيكي رويشگاه هاي اين گياه نسبت داد.